25 Биринджиси бутюн къырмызы ве юньлю урба киби чыкъты; онынъ адыны Исав къойдылар.
– Агъам Исав юньлю адамдыр, – деди Якъуп анасы Рефикъагъа. – Меним терим исе тегиз.
Якъупнынъ къоллары агъасы Исавнынъ къоллары киби юньлю олгъанлары ичюн, Исхакъ Якъупны танымайып, багъышлады.
къолларыны ве тегиз бойнуны улакъларнынъ терисинен сарды.
Онъа догъмагъа вакъыт кельди. Мына, къурсагъында эгизлер эди.
Исхакъ къартайгъанда, козьлери ярамай корип башлагъанда, о, озюнинъ буюк огълу Исавны чагъырды. – Огълум! – деди онъа Исхакъ. – Мен мындам, – деди онъа огълу.
Исхакъкъа Якъупны ве Исавны бердим. Исавгъа Сеир дагъыны асабалыкъкъа бердим. Якъуп исе огъулларынен берабер Мысыргъа кочьти.
Ибраимден Исхакъ догъды. Исхакънынъ огъуллары: Исав ве Исраиль.
Муса Къадештен Эдом падишасына эльчилерни бойле хабернен ёллады: – Къардашынъ Исраиль бойле дей: «Башымызгъа тюшкен эписи агъырлыкъларны билесинъ.
Оларнынъ учюнджи несилинде догъгъан эвлятлары РАББИнинъ джемаатына кирмек мумкюнлер.
– Мен сизни севем, – дей РАББИ. – Сиз исе: «Бизни насыл севесинъ?» – деп сорарсынъыз. Исав Якъупнынъ агъасы дегиль эдими? – дей РАББИ. – Мен Якъупны севдим.