15 О, лафыны даа битирмезден эвель, омузында гугюм кетирген Рефикъа пейда олды. О, Милкъанынъ огълу Бетуэлнинъ къызы эди. Милкъа Ибраимнинъ къардашы Нахорнынъ апайы эди.
Ибрам ве Нахор эвлендилер. Ибрам апайынынъ ады Сарей эди. Нахор апайынынъ ады исе Милкъа эди; о, Хараннынъ къызы эди. Харан Милкъанынъ ве Искъанынъ бабасы эди.
Олар чагъырмаздан эвель, Мен джевап береджегим, лафларыны битирмезден эвель, Мен энди эшитеджегим.
Мен даа тюшюнип битирмезден эвель, омузында гугюм кетирген Рефикъа пейда олды. О, чокъракъкъа тараф тюшип, сув чекип башлагъанда, мен онъа: «Манъа сув ичмеге берсе», – дедим.
О вакъыт РАББИни чагъыргъанда, О эшитеджек, ярдым сорагъанда, РАББИ: «Мен мындам», – айтаджакъ. Аранъыздан эр тюрлю боюндырыкъны гъайып этсенъиз, къабаатламагъа битирсенъиз, яманламакътан вазгечсенъиз,
Онынъ улу Адыны шуретлеп, тюркю йырланъыз, шан-шуретини юксельтинъиз, макътанъыз Оны!
Амма мен сюрюнгенде, олар къуванып топланды; манъа уджюм эткенлер, мен бильмейим не ичюн, манъа къаршы топлашты, токътамайып мени къараладылар.
Мидьяндаки руханийнинъ еди къызы бар эди. Олар, шу къуюгъа келип, бабаларынынъ къой-эчкилерине сув бермек ичюн, сув чекип ашлавларны толдурдылар.
Бойледже, Рут акъшамгъадже тарлада башакъ джыйды. Джыйылгъанны чеккен сонъ, ярым чувал арпа чыкъты.
Моавлы Рут Ноомийге: – Тарлагъа барайым ве кимнинъ козюнде мерамет тапсам, онынъ артындан башакъларны джыяйым, – деди. – Бар, къызым, – деди онъа Ноомий.
Олар лакъырды этип тургъанда, бабасынынъ къой-эчкилеринен берабер Рахель кельди. О, оларны отлата эди.
– Мен Нахор ве Милкъанынъ огълу олгъан Бетуэлнинъ къызым, – деди о.
Мына Терах ве онынъ эвлятлары акъкъында ривает. Терахнынъ Ибрам, Нахор ве Харан адлы огъуллары бар эди. Хараннынъ Лут адлы огълу олды.
О, эв халкъынынъ ишини козетир, тенбеллик де не олгъаныны бильмез.
Ибраим саба эрте турып, отьмек ве сувгъа толу мешин торба алып, Хагъаргъа берди ве онынъ омузларына къойды. Огълуны да онъа берди ве: «Кет», – деди. Хагъар кетип, Беэр-Шева сахрасында долашты.
Мен олардан бирине: «Гугюминъден манъа сув ичмеге берсе», – деп айтарым. Эгер о: «Ич! Девелеринъе де сув берейим», – деп айтса, демек къулунъ Исхакъкъа бу къызны апай олып тайинлединъ. Сонъ билирим ки, Сен Ибраим-эфендиме мерамет эйлединъ.
Исхакъ къыркъ яшында олгъанда, о, Паддан-Арамдан олгъан арамлы Бетуэлнинъ къызы Рефикъагъа эвленди. Рефикъа, арамлы Лаваннынъ къызкъардашы эди.
Тёпеге, шеэрге котерильгенде, сувгъа кеткен къызларны расткетирдилер ве олардан: – Гизли шейлерни бильген адам мындамы? – деп сорадылар.
– Сиз Нахорнынъ торуны Лаванны билесинъизми? – деп сорады олардан Якъуп. – Билемиз, – дедилер олар.