9 Алла Ибраимге айткъан ерге кельдилер. Анда Ибраим къурбан ерини къурды, одунларны азырлады ве, огълу Исхакъны багълап, къурбан ери устюне, одунлар тёпесине къойды.
Дедемиз Ибраим къурбан ерине Исхакъ огълуны багълап кетиргенде, озь хайырлы ишлеринен акъланды!
О, гуналарымызны Озь беденине юклеп, оларны терекке котерди. Шунынъ ичюн биз гуналардан айырылдыкъ ве инсафлыкънен яшамагъа башладыкъ. Сизни Онынъ яралары тедавийледилер.
Месих де, чокъ адамларнынъ гуналарыны Озь бойнуна алмакъ ичюн, бир кере къурбан олды. Экинджи сефер кельгенде, кене гуналарны ёкъ этмек ичюн дегиль, Оны беклегенлерге къуртулыш кетирмек ичюн келеджек.
ве, Месих бизлерни севгени киби, сизлер де бойле севгинен яшанъыз. О бизлер ичюн Озюни бахшыш ве къурбан оларакъ, гузель къокъулы шей киби, Аллагъа берди.
Месих биз ичюн лянет олды ве бизни Къанун лянетинден сатын алып къуртарды. Бу акъта язылгъан ки, теректе эр бир асылып къалдырылгъан адам лянетлидир.
Онынъ Языдан окъугъан ери бу эди: – Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О Озь агъзыны ачмады.
Саба танъ аткъанынен, баш руханийлер, акъсакъаллар, Къанун оджалары ве бутюн Юксек Шура топланып, мушавере яптылар. Сонъ, Исанынъ къолларыны багълап, Пилатнынъ огюне алып бардылар.
Оны багъладылар ве аким Пилатнынъ огюне алып бардылар.
Къаиделеринънинъ ёлуны манъа анълат, аджайип шейлеринъни теренден тюшюнейим!
РАББИ Ибрамгъа келип: – Бу ерни сенинъ эвлятларынъа береджегим, – деди. Алдында пейда олгъан РАББИге Ибрам къурбан ерини къурды.
Нух РАББИге къурбан ерини азырлады, эписи элял айванлардан ве къушлардан алып къурбан чалды ве бутюнлей якъты.
Сонъра Бет-Эльден шаркъта яткъан байырларгъа тараф узакъ ёлгъа чыкъты ве анда озь чадырларыны ойле къойды ки, Бет-Эль ондан гъарпта, Ай шеэри исе шаркъта олдылар. Анда да Ибрам къурбан ерини къурып, РАББИге дува этти.
Ибрам тургъан еринден кочьти ве Хевронда олгъан Мамре деген эмен орманы янына барып ерлешти. Анда РАББИге къурбан ерини къурды.
– Огълум, Алла Озюне къурбан айванны тапар, – деди Ибраим. Сонъ олар экиси берабер ёлны девам эттирдилер,
Сонъ, огълуны соймакъ ичюн, къолуны узатып, пычакъ алды.
Сонъ одунларны къойып, бугъаны парчалады ве оны одунларнынъ устюне къойды.