5 – Эшекнен мында къалып турунъыз, – деди Ибраим хызметчи огъланларгъа. – Мен исе огъланнен берабер анда барып, ибадет этермиз ве сизге къайтырмыз.
Ибраим, Алланынъ олюлерни тирильтмеге кучю бар, деп тюшюнди. Шунынъ ичюн о санки Исхакъны олюмден къайтарып алды.
Шунынъ ичюн биз де, чевре-четимизде не къадар чокъ шаат олгъанда, озь устюмизден эр бир агъырлыкъны ве бизни токътаткъан гунаны бир четке ташлайыкъ, бизге азырлангъан яшайыш ёлумызны сабырнен кечейик.
Учюнджи куню Ибраим о ерни узакъта корьди.
Ибраим чалынаджакъ къурбанны бутюнлей якъмакъ ичюн одунларны алып, огълу Исхакънынъ аркъасына къойды. Озю исе къолуна пычакъ ве атешни алды. Бойлеликнен, олар экиси берабер кеттилер.
Сонъ Ибраим хызметчи огъланларына къайтты, ве олар берабер Беэр-Шевагъа кеттилер. Ибраим Беэр-Шевада ерлешти.
Акъсакъалларгъа исе: – Биз къайтмагъандже, мында къалып турунъыз. Мына сизлернен Харун ве Хур къалалар. Кимде насыл дава олса, оларгъа барсын, – деди.