7 Ибрам ве Лутнынъ чобанлары арасында давалар башланды. О заман бу ерде ханаанлылар ве перизлилер яшай эдилер.
Амма Герар чобанлары Исхакънынъ чобанларынен: «Бу бизим сувумыз», – деп къавгъа эттилер. Къую «Къавгъа» деп адландырылды, чюнки чокъракъ ичюн Исхакънен къавгъа олды.
Ибрам Ханаан топрагъында бой-бойгъа кочип юрген сонъ, Шекем шеэринедже Морэ деген терек янына кельди. Бу ерде о заман ханаанлылар яшай эдилер.
Къайда пахыллыкъ ве тек озюни тюшюнюв олса, о ерде тертипсизлик ве эр бир ярамазлыкъ пейда ола.
Алланы бильмеген адамларнынъ арасында арекетлеринъиз энъ яхшы олсун. Олар шимди сизлерни яманлыкъ япкъанларны киби яманласалар да, сизинъ яхшы ишлеринъизни кореджеклер ве Алланы Онынъ келеджек кунюнде шуретлейджеклер.
Аранъыздаки къавгъа ве давалар къайдан чыкъа? Беденинъизде дженк эткен истеклеринъизден дегильми?
путперестлик, этне, душманлыкъ, къавгъа, пахыллыкъ, гъазап, давалар, бозгъунлыкълар, фыркъаларгъа болюнювлер,
Якъуп Шимеоннен Левийге: – Бу ерде яшагъан ханаанлыларнынъ ве перизлилернинъ огюнде яхшы адымызны аякъ асты эттинъиз, меним башыма беля кетирдинъиз. Адамларым аз – олар топлашып, манъа къаршы чыкъып, мени ве меним эвимни ёкъ этерлер, – деди.
Бир вакъытта бизлер акъылсыз, сёз динълемеген, ёлдан урулгъан адамлар эдик. Чокъ тюрлю яман истек ве зевкъларгъа къул олып, яманлыкънен ве пахыллыкънен яшай эдик, пис олып, бир-биримизни кореджек козюмиз ёкъ эди.
Сонъ сиз башкъа адамларнынъ урьметини къазанаджакъсынъыз ве ич бир шейге мухтадж олмайджакъсынъыз.
Фырсаттан файдаланынъыз, инанмагъанларнен акъылнен арекет этинъиз.
чюнки сизлер даа бу дюньянынъ адамлары кибисинъиз. Аранъызда пахыллыкъ ве къавгъа олса, сиз бу дюньянынъ адамлары киби дегильсинъизми? Дюньянынъ адамлары киби арекет этмейсинъизми?
Сонъ мен: – Япкъанынъыз яхшы шей дегиль. Душманларымыз олгъан башкъа халкълар сизни масхара этмесин деп, Алламыздан къоркъып яшамакъ керек дегильсизми? – дедим.
Лякин чобанлар келип, оларны четке къувдылар. О заман Муса турып, къызларны къуртарды, оларнынъ къой-эчкилерине сув берди.
Сонъ Ибраим Авимелекни опькеледи, чюнки онынъ хызметчилери Ибраимден сувгъа толу къуюны тутып алгъан эдилер.
Ханаанлыларнынъ сынъырлары Сидондан башлап Герар тарафына Гъазагъадже, ве Содом, Гомора, Адма ве Цевоим тарафына Лашагъадже эдилер.
сизлер: «Биз сенинъ къулларынъ, яшлыгъымыздан айванасравджылыкънен огърашамыз, эм биз, эм бабаларымыз», – деп айтынъыз. О заман сизни Гошен топрагъында ерлештирирлер. Эр къой чобаны мысырлылар ичюн арамдыр.
Къавгъадан къачынмакъ адам ичюн шуреттир, эр ахмакъ исе тартышмагъа азырдыр.
Эгер бир эв озь ичинден болюнсе, о эв аякъта туралмаз.