6 Сонъ Алла: – Сувларнынъ арасында къуббе олсун, ве о, сувларны сувлардан айырсын, – деди.
Лякин тёкме кузьгю киби сагълам олгъан кок къуббесини Онен берабер сен джаярсынъмы?
Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.
Онъа бакъкъанларны ярыкъ къаплады, оларнынъ бетлери энди къызармаз.
Онъа йырланъыз, Онъа чалгъы чалынъыз, бутюн аджайип шейлери акъкъында айтынъыз!
Дамыны бакъынъыз, РАББИ не къадар эйидир! Не къадар бахтлыдыр Онъа умют багълагъан адам!
Эй, коклернинъ коклери, эй, кок устюндеки сувлар, Оны макътанъыз!
Исраиль акъкъында РАББИнинъ пейгъамберлик сёзю. Коклерни керген, ер юзюнинъ темелини къойгъан, адамнынъ ичиндеки рухны яраткъан РАББИ бойле дей:
Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.
Сонъ Алла: – Сув тири джанларгъа, махлюкъларгъа толсун; кок къуббесинде ер юзю устюнден къушлар учсунлар, – деди.
Онынъ нефесинден коклер ачылды, Онынъ къолу къачкъан йыланны ольдюрди.
Эльхамдюлилля! Мукъаддес мескенинде олгъан Алланы макътанъыз! Къуббесинде къудретинде олгъан Оны макътанъыз!
О, даа булутларны дымгъа толдурыр, ве олар яшынларны эр якъкъа ягъдырыр.
Булутлар сувгъа толса, ерге ягъмур ягъдырыр. Терек истер дженюп, истер шимальге йыкъылыр, йыкъылгъан еринде де къалыр.
Сонъ Алла: – Кок къуббесинде ярыкъ менбалары пейда олсунлар. Олар куньдюзни геджеден айырсынлар ве заманларны, куньлерни ве йылларны бельгилесинлер.
Амма РАББИ-Тааля – акъикъаттыр! О, Тири Алла ве эбедий Падишадыр! Ер юзю гъазабындан титрей, халкълар ачувына даянып оламай.
Амма олар шуны эсинден чыкъаргъанлар ки, Алланынъ Сёзюнен коклер чокътан пейда олдылар, ер сувдан чыкъты ве сувнынъ ярдымынен яратылды.
О, ер тёгерегининъ устюнде отура, ер юзюнде яшагъанлар – сарынчкъа кибидир! Коклерни индже басма киби керген, яшамакъ ичюн бир чадыр киби къургъан!
Агъыр куньде РАББИ сени эшитсин, Якъупнынъ Алласынынъ Ады сени къорчаласын!