17-18 Ер юзюни ярыкълатмакъ, куньдюз ве геджени идаре этмек ве ярыкъны къаранлыкътан айырмакъ ичюн, Алла оларны кок къуббесине къойды. Алла буны насыл яхшы олгъаныны корьди.
Санъа къаршы чыкъкъан душманнынъ ве интикъамджынынъ агъызларыны къапатмакъ ичюн, Сен ойле яптынъ ки, Сени сабийлер ве уфакъ балалар макътай, Санъа такъат берелер.
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-хаггиттит. Давутнынъ зебуры.
Омюринъде сабагъа буюрдынъмы? Танъгъа ерини косьтердинъми?
Рабби бизге буны буюрды: – Сен тюрлю халкълар ичюн ярыкъ оладжакъсынъ, ер юзюнинъ четлерине къадар къуртарув кетиреджексинъ, – деди.
– РАББИ бойле дей: Меним къарарыма коре куньдюз ве гедже озь вакъты-саатинде келелер, ве сизге бу низамнамени бозмагъа мумкюн дегиль.
РАББИ бойле дей: Мен куньдюзге ве геджеге къарар бердим, коклерге ве ер юзюне берген низамнамени къавий эттим.