3 Сизлер беля кунюнинъ келювини узакъ саясыз, амансызлыкъ акимиетини якъынлаштырасыз.
Халкъымнынъ гунакярлары эписи оледжек; «Беля бизге кельмез, башымызгъа тюшмез», – дегенлер къылычнен ольдюриледжек.
«Келинъиз, мен шарап кетиририм, тойгъандже ички ичейик, ярын да бугунь киби оладжакъ, атта даа яхшы оладжакъ», – дейлер.
– Инсан огълу! Мына, Исраиль халкъы айта ки: «Онынъ корьген руясы чокъ йылдан сонъ оладжакъ. О, узакъ келеджек акъкъында пейгъамберлик эте».
Олар: «О, айткъан “Озь къайтувына” не олды? Мына, баба-деделеримиз энди козь юмдылар, лякин эр шей дюнья яратылгъан куньден башлап, ойле де тура», – дейджеклер.
Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.
Эгер де бу яман къул озь гонълюнде: «Эфендим якъын арада кельмейджек», – деп тюшюнсе,
– Олар яхшылыкъны япмагъа бильмейлер, – дей РАББИ. – Озь сарайларыны хырсызлангъан ве зорбалыкънен алынгъан шейлерге толдуралар.
– Инсан огълу! Исраиль топрагъынъызда «Куньлер кечип кетер, пейгъамберлернинъ сёзлери де беджерильмез», айтылгъан сёзлер неге керек?
Бойле байлыгъынъ бир саат ичинде ёкъ олды. Эр бир капитан, гемиджи ве денъизджилер, денъизде алыш-вериш япкъанларнынъ эписи узакъта турып,
Атлар къая устюне чапармы? Къаяларны бугъаларнен сюрмеге олурмы? Сизлер исе адалетни зеэрге чевирдинъиз, акъикъат мейвасыны аджджыгъа айландырдынъыз.
РАББИнинъ куню келювини истегенлерге беля олсун! РАББИнинъ куню сизге неге керектир? О ярыкъ дегиль, къаранлыкъ оладжакътыр.
Къанунсыз ишлеринъиз не къадар чокъ, гуналарынъыз не къадар буюк олгъаныны билем. Сиз инсафлы адамларгъа душманлыкъ япасыз, къапар аласыз ве фукъарелерни адалетли суд этмейсиз!
«Омюрбилля ханым-эфенди оладжагъым», – айта эдинъ, амма бундан сонъ нелер оладжагъыны акълынъда тюшюнмединъ.
Яман ишлер тез суд этильмез. Бунынъ ичюн инсан огъуллары яманлыкъ япмагъа къоркъмаз.
Бир вакъыт яхшы ашларны ашагъанлар шимди сокъакъларда бакъымсыз юрелер; бир вакъыт паалы урба кийип оськенлер шимди кубре обаларында яталар.
Анда къасеветсиз халкънынъ сеслери янъгъырай эди. Халкъ сюрюсининъ акъайларына сахрадан ичкиджилер кетириле эди. Оларнынъ эллерине билезликлер такъа, башларына гузель тадж къоя эдилер.
Шеэр байлары залымлыкъкъа толу, анда яшагъанлар ялан айталар, озь тиллеринен алдаталар.
Ашдод шеэрининъ къавийлештирильген сарайларында ве Мысыр топрагъынынъ къавийлештирильген сарайларында яшагъанларгъа буны бильдиринъиз: – Самарие дагъларында топланынъыз, ичиндеки чокътан-чокъ къалабалыкъ ве амансызлыкъкъа бакъынъыз.