12 Атлар къая устюне чапармы? Къаяларны бугъаларнен сюрмеге олурмы? Сизлер исе адалетни зеэрге чевирдинъиз, акъикъат мейвасыны аджджыгъа айландырдынъыз.
Эй, адалетни зеэрге чевиргенлер, акъикъатны ерге ургъанлар!
Олар бош лафлар айталар, алдатып, ант этелер, барышыкъ шартнамелерини япалар. Бунынъ ичюн давалар, сюрюльген тарлада зеэрли отлар киби, бой берелер.
Инат олгъанынъны, бойнунъда демир дамарлары, манълайынъ да бакъырдан япылгъаныны биле эдим.
Къоллары яманлыкъ япмагъа уста олды. Башлыкъ бахшыш истей, къады къапар алып, суд эте, халкънынъ буюклери джан истегини бильдире, озь планларыны берабер беджере.
Сиз исе яманлыкъ осьтюрдинъиз, шунынъ ичюн къабаат джыйдынъыз. Сиз ялан мейвасыны ашадынъыз, чюнки озь ёлунъызгъа, ёлдашларынъызнынъ чокълугъына ишандынъыз.
Я РАББИ, козьлеринъ акъикъатны корьмейджекми? Сен оларны урдынъ – олар такъаттан кесильмеди; къырып ташладынъ – джезаны къабул этмеге истемейлер, таштан къатты олдылар, тёвбе этмеге истемедилер.
Тынчлыкъ-аманлыкъ яраткъан адамлар инсафлы берекетни берген урлукъларны тынчлыкънен даркъаталар.
Мен оларнынъ ёлбашчысыны ёкъ этеджегим, онен берабер эписи башлыкъларыны ольдюреджегим, – дей РАББИ.
– Олар яхшылыкъны япмагъа бильмейлер, – дей РАББИ. – Озь сарайларыны хырсызлангъан ве зорбалыкънен алынгъан шейлерге толдуралар.