Ханокъ иман ярдымынен ольмейип, юкъарыгъа алынды. О тапылмады, чюнки Алла оны юкъарыгъа алгъан эди. Юкъарыгъа алынмаздан эвель, о, Алланынъ разылыгъыны къазангъаны акъкъында хабер алды.
Олар ёлдан кетип лаф этеяткъанда, бирден атешли арабагъа екильген атешли атлар пейда олды. Олар Ильясны Эль-Ясадан айырдылар, ве Ильяс фуртуна ичинде коклерге котерильди.
Озю исе бир куньлюк узакълыгъында сахрагъа кетип, анда арча тюбюнде отурды ве озюне олюм сорап: – Етер, я РАББИ! Джанымны ал. Мен баба-деделеримден яхшы дегилим, – деди.
Мен сенден кетсем, РАББИнинъ Руху сени бильмем къайда алып кетер. Мен Ахавгъа хабер этип де, о сени тапалмаса, мени ольдюрир. Мен исе, сенинъ къулунъ, яшлыгъымдан РАББИден къоркъам.