12 Деметрий акъкъында эр кес, акъикъатнынъ озю биле яхшы лаф эте. Биз де бунъа къошамыз, бизим шаатлыгъымыз догъру олгъаныны озюнъиз билесинъиз.
Къабаатланмамакъ ве Шейтаннынъ къапкъанына тюшмемек ичюн, о, джемиетке къошулмагъан адамларнынъ огюнде яхшы намлы олсун.
Мына бу шегирт бу ишлернинъ эписине шаатлыкъ этип, оларны язып алды. Онынъ шаатлыгъы акъикъат олгъаныны билемиз.
О ерде яшагъан эписи еудийлер арасында нам къазангъан, Къанунгъа коре диндар, Анания адлы бир адам бар эди.
Олар Пётргъа: – Корнелий адлы, бутюн еудий халкъы урьмет эткен, диндар, Алладан къоркъкъан бир юзбашы бар. Мукъаддес мелек онъа, сени озь эвине чагъыртып, айткъанларынъны динълемеге буюрды, – дедилер.
Буны корьген адам, сиз де иман этинъиз деп, шаатлыкъ этти. Онынъ шаатлыгъы догърудыр, о, акъикъатны айткъаныны биле.
Сонъ сиз башкъа адамларнынъ урьметини къазанаджакъсынъыз ве ич бир шейге мухтадж олмайджакъсынъыз.
Дин къардашларымыз, озьлерини яхшы тарафтан косьтерген, Мукъаддес Рух ве акъылгъа толып-ташкъан еди адамны аранъыздан сайлап алынъыз; оларны софра хызметине тайин этермиз.
Халкъ исе: – Ёкъ, бизни алдатмадынъ, зорламадынъ, кимседен бир шей алмадынъ, – деди.