Сонъ РАББИ Мусагъа: – Мына тезден сен баба-деделеринъе къошуладжакъсынъ, – деди. – Бу халкъ, ороспу киби олып, кетеяткъан топракъларында эджнебий аллаларнынъ пешинден бараджакъ. Олар Мени къалдыраджакълар ве Мен оларгъа берген васиетимни бозаджакълар.
– Сен билесинъ ки, падишалыкъ меним къолумда эди, ве бутюн Исраиль мени падиша оладжакъ деп беклей эди. Лякин падишалыкъ меним къолумдан кетип, къардашымнынъ къолуна кечти, чюнки РАББИ оны онъа берди.