1 Севгилилерим, энди сизлерге бу экинджи мектюпни язам. Эвель айтылгъанны акъылгъа кетирип, сизде темиз-пак фикирлерни уятмагъа арекет этем
Шу себептен санъа хатырлатам: къолларымны башынъа къойгъанымда, Алла санъа Рух бахшышынъны багъышлады. Онъа сёнмеге ёл берме.
Акъикъаткъа бойсунып, сиз джанларынъызны элялладынъыз ве экиюзьлю олмагъан агъа-къардашлыкъ севгисинен севмеге башладынъыз. Шунынъ ичюн бир-биринъизни гъайретнен темиз юректен севинъиз.
Бирде-бир адамнынъ башына къол къоймагъа (ве бойле этип, оны джемиетнинъ бакъыджысы я да хызметчиси япмагъа) ашыкъма, башкъаларнынъ гуналарына къошулма, озюнъни темиз-пак сакъла.
Не де бахтлыдыр саф юреклилер. Олар Алланы кореджеклер!
Эй, Алла, Сен не ичюн бизни эбедий ред эттинъ? Не ичюн гъазабынъ Озь отлагъынънынъ къойларына атеш олды?
Я РАББИ, манъа Озь ёлларынъны косьтер, Сенинъ излеринъден юрмеге огрет.
Мен экинджи кере янынъызда олгъанымда, сизлерни тенбиелей эдим. Энди де, сизден узакъта олсам да, гуна япкъан адамларгъа ве башкъаларгъа эвельден айтам: сизге кельгенимде, ич биринъизни аджымам.
Сизге кельгенде исе, севимлилер, бойле айткъанымызгъа бакъмайып, эминмиз: сизинъ алынъыз бундан яхшыдыр, ве сиз къуртулыш ёлундасыз.
Севимлилерим, мен сизлерге, бу дюньяда ябанджы ве вакътынджа яшагъанларгъа ялварам: джангъа къаршы дженк эткен беден истеклеринден узакълашынъыз.
Севгилилерим, шуны эсинъизден чыкъарманъыз: Рабби ичюн бир кунь – бинъ йыл кибидир, ве бинъ йыл – бир кунь кибидир.
Шунынъ ичюн, севгилилерим, буны беклегенинъизде, Алланынъ огюнде муаббетликте яшап, лекесиз ве къабаатсыз олмагъа гъайрет этинъиз
Сиз исе, севгилилерим, буны эвельден бильгенинъиз ичюн, мукъайт олунъыз. Ёкъса, сиз къанунсыз яшагъан адамларнынъ яланынен ёлдан уруладжакъсыз ве къатты тургъан еринъизни джояджакъсыз.
Сизлер бунынъ эписини бильсенъиз де, мен сизинъ акълынъызгъа кетирмеге истейим: Рабби Исраиль халкъыны Мысырдан къуртаргъан сонъ, кечче Онъа инанмагъанларны ёкъ этти.