15 Догъру ёлны къалдырып, Босорнынъ огълу Белам ёлундан кетип, джоюлдылар. Белам яманлыкънен тапылгъан акъчаны севди,
Лякин санъа къаршы меним бираз айтаджагъым бар: аранъызда Беламнынъ огретювини туткъанлар бар. Белам Балакъны огреткен эди, ве Балакъ Исраиль огъулларыны ёлдан урды; олар путкъа къурбан этильген этни ашады ве ороспулыкъ яптылар.
Оларнынъ алы беля! Олар Хаиннинъ ёлундан кетмектелер, Белам киби, акъча къапкъанына тюшелер, Къорахкъа ошап, исьян ичюн гъайып олалар.
Бу къадынлар Беламнынъ огютине коре, Пеорнынъ истегине уйып, Исраиль огъуллары ичюн РАББИден юзь чевирмеге мана олдылар. Шунынъ ичюн РАББИнинъ джемааты арасында ёкъ этилюв олды.
Чюнки олар исраиллилерни отьмек ве сувнен къаршыламадылар ве оларны къаргъамакъ ичюн Беламгъа пара тёледилер. (Амма Алламыз къаргъышны багъышлавгъа чевирди.)
Эй, халкъым! Акълынъа кетир: Моав падишасы Балакъ сизге къаршы нелер тюшюнди? Беорнынъ огълу Белам онъа насыл джевап берди? Шиттимден Гилгалгъа къадар не олды? Мен, РАББИ, сизге ишанчлыгъымны косьтердим.
Олар япкъан яманлыкълары ичюн джезаланаджакълар. Олар куньдюз ярыгъында кейф чатмакъны озьлери ичюн догъру саялар. Лекели ве кирли олгъанда, олар сизлернен софра башында отургъанда, озь яланларындан кейф чаталар.
– Эй, Шейтан огълу! Юрегинъ эр тюрлю ялан ве утанмазлыкъкъа толгъан, сен эр бир акъикъатнынъ душманысынъ! Раббининъ догъру ёлларыны къыйыштырмакътан вазгечерсинъми?
(Адалетсизликнен къазанылгъан парасына Иуда бир тарла сатын алды ве шу ерге ойле йыкъылды ки, тап къурсагъы ярылып, эписи ичеклери чыкъып кетти.
Къанундан четке чыкъкъан адамлар яманларны макътар, къанунны туткъан адамлар исе оларгъа къаршы чыкъар.
Бир даа адамлар кольгесинде яшайджакъ ве чокъ богъдай берекетини джыяджакъ. Олар, юзюм чубугъы киби, чечек ачаджакъ, Ливан шарабы киби, нам къазанаджакъ.
Шунынъ ичюн Мен оларны аджымам, мерамет косьтермем. Япкъанларыны озьлерининъ башына тюшюреджегим, – деди.
Ильяс онъа джевап берип: – Исраильге къаза-беля кетирген мен дегиль, амма сен ве бабанънынъ сою! Сиз РАББИнинъ эмирлерини къалдырып, Баалларнынъ пешинден юресинъиз.
Мен РАББИнинъ огюнде гуна ишлемем ве сизинъ акъкъынъызда дуваларымны токътатмам, сизге догъру ве адалетли ёл огретирим.
О вакъыт РАББИ эшекни лаф эттирди. Эшек Беламгъа: – Санъа не яптым да, учь кере мени бойле урдынъ? – деди.
Эшек РАББИнинъ мелегини корип, ёлдан бурып тарлагъа кетти. Мелек къолунда ачыкъ къылычнен турмакъта эди. Белам эшекни кеткен ёлуна къайтармакъ ичюн, оны урып башлады.
Ильяс: – Мен РАББИ, Ордуларнынъ Алласы ичюн пек къасеветлендим. Исраиль огъуллары Сенинъ васиетинъни къалдырып, къурбан ерлеринъни къырдылар, пейгъамберлеринъни къылычнен ольдюрдилер. Бир мен къалдым, мени де ольдюрмеге истейлер, – деди.
РАББИнинъ мелеги ондан: – Не ичюн эшегинъни учь кере урдынъ? – деп сорады. – Мен санъа къаршы чыкъмагъа кельдим. Мен эткенинъден разы олмайым.
Бу ягъны буюк парагъа сатып, акъчасыны фукъарелерге бермеге мумкюн эди! – дедилер.