12 Шу адамлар акъылсыз айванларгъа ошайлар. Олар тутулмакъ ве ёкъ этильмек ичюн догъгъанлар, истеклери оларны алып баралар. Олар бильмеген шейлерни яманлайлар, озь бозукълыгъында ёкъ олып кетеджеклер.
Амма бу адамлар анъламагъан шейлерни яманлайлар. Айванлар киби, базы шейлерни табиат ярдымынен анълайлар, бу шейлернен исе озьлерини гъайып этелер.
Я РАББИ, Сен мени билесинъ, манъа бакъасынъ, юрегимнинъ Санъа ишангъаныны сынайсынъ. Къойларны киби, оларны соймагъа айыр, ольдюрилюв кунюне азырла!
Озьлери бозукълыкънынъ къуллары олып, оларгъа азатлыкъны ваде этелер. Амма адам неден енъильсе, онынъ къулу ола.
Озь беден истеклерини япкъан адам озь беденинден олюм алыр. Рухнынъ истеклерини япкъан адам исе Рухтан эбедий аятны алыр.
Чобанлар акъылсыз олды, РАББИни къыдырмайлар. Онынъ ичюн ишлери онъундан кельмеди, бутюн айванлары да дагъылды.
Путларгъа ибадет эткенлер ахмакъ ве акъылсыздыр, бош путларнынъ тенбиеси теректен келе!
– Халкъым акъылсыз, Мени танымайлар. Олар – акъылсыз балалар, ич бир шейни анъламайлар. Яманлыкъ япмагъа усталар, яхшылыкъ этмеге исе бильмейлер.
Яман адамнынъ башына озь яманлыгъы тюшер, инсафлы адамнынъ исе ольгенде биле сыгъынаджакъ ери бар.
О, бизге къыйметли ве улу ваделерни багъышлады. Бойлеликнен, яман истеклер себептен дюньяда булунгъан бозукълыкътан къачкъан сонъ, сиз оларнынъ ярдымынен Алланынъ табиатына къошулмагъа имкян алдынъыз.
Иса оларгъа кене: – Мен якъында кетеджем. Сиз Мени къыдыраджакъсыз, амма гуналы олып оледжексиз. Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз, – деди.
Ачувымны санъа тёкеджегим, гъазабымнынъ атешини санъа эседжегим. Сени мераметсиз адамларнынъ къолуна, ольдюрмеге усталаргъа береджегим.
Мен тюшюндим: – Фукъаре олгъаны ичюн, оларгъа акъыл етмей, РАББИнинъ ёлуны, Алланынъ Къануныны бильмейлер.
«Сахрада Меривада олгъаны киби ве шу куню Массада олгъаны киби юрегинъизни таш этменъиз!
Орманларнынъ бутюн айванлары Менимки, бинъ къыр устюнде яшагъан джанаварлар да Менимки.
аиле садыкълыгъыны бозув, ачкозьлюлик, яманлыкъ, алдав, ахлякъсызлыкъ, пахыллыкъ, куфюр сёзлер, менменлик, акъылсызлыкъ чыкъа.
Буларнынъ эписи тек къулланмакъ ве ёкъ олмакъ керек. Бу – тек адамларнынъ эмирлери ве огретювлеридир.