18 Онен берабер азиз дагъда олгъанымызда, коктен кельген бу сесни биз озюмиз эшиттик.
Бу сесни эшиткен шегиртлер буюк бир къоркъуда юзьлерини ерге берип йыкъылдылар.
РАББИнинъ ордусынынъ ёлбашчысы Ехошуагъа: – Аякъларынъдан аякъкъапларынъны чыкъар, чюнки тургъан еринъ азиздир, – деди. Ехошуа бойле де япты.
– Якъын кельме, – деди Алла. – Аякъларынъдан аякъкъапларынъны чыкъар. Сен тургъан ер – мукъаддес ердир.
РАББИ бойле дей: – Мен Сионгъа къайтаджагъым ве Ерусалим ичинде яшайджагъым. Ерусалимге «Акъикъат шеэри» дейджеклер, Ордулар РАББИсининъ дагъы «Азиз дагъ» деп адланаджакъ.
Бутюн азиз дагъымнынъ устюнде яманлыкъ этильмейджек, зарар кетирильмейджек. Сувлар денъизни насыл толдурсалар, РАББИ акъкъында бильги бутюн дюньяны толдураджакъ.
Муса мидьянлы руханий олгъан къайнатасы Йитронынъ къой-эчкилерини бакъа эди. Куньлерден бири о, сюрюни сахранынъ узакъ ерине айдады ве Хорев деген Алланынъ дагъына кельди.
азиз дагъыма алып кетиреджегим, Ибадет Эвимде къувандыраджагъым, бутюнлей якъыладжакъ ве башкъа къурбанлар къурбан еринде къабул этиледжек; Эвиме «Бутюн халкълар ичюн Ибадет Эви» дейджеклер.