12 Сонъ Авнер озь адындан Давуткъа эльчилерни бойле сёзлернен йиберди: – Бу ерлер менимкидир. Меннен мукъавеле яп, ве мен бутюн Исраильни сенинъ тарафынъа чевирмек ичюн санъа къол тутарым.
Джаным Санъа япышты, Сенинъ онъ къолунъ мени къатты тута.
Эписи исраиллилер падишагъа келип: – Не ичюн агъа-къардашларымыз Ехуда акъайлары сени алып къачтылар ве сени, падиша, сойларынънен ве мал-мулькюнънен берабер ве бутюн адамларынъны Иордан озенинден кечирдилер? – деп сорадылар.
Бойле этип, о, бутюн Ехуда халкъынынъ урьметини къазанды, эр кес бир адам киби бу къарарны къабул эттилер ве: – Адамларынънен берабер къайт, – деп хабер йибердилер.
Сен сенден нефретленгенлерни севесинъ ве сени севгенлерден нефретленесинъ. Команданлар ве аскерлер санъа ич бир шей олмагъаныны бугунь косьтердинъ. Мен бугунь бойле шейни анъладым: эгер Авишалом сагъ къалып, биз эпимиз ольген олсакъ, санъа даа гузель олур эди.
Авнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди.
Авнер Давуткъа: – Мен турып кетейим, эфендим падишагъа бутюн Исраиль халкъыны топлайым, олар да сеннен мукъавеле япарлар. Сен джанынъ истегени киби оларгъа падишалыкъ япарсынъ, – деди. Давут Авнерни йиберди, ве Авнер эсен-аман кетти.
Иш-Бошет Авнерге къаршы бир шей айталмады, чюнки ондан пек къоркъты.
Давут: – Яхшы. Мен сеннен мукъавеле япарым, лякин бир шартым бар. Эгер меннен корюшмеге кельгенде, Шаул къызы Микъалны озюнънен берабер кетирмесенъ, меним огюме кирмезсинъ, – деди.
Падиша хызметчилерине: – Билинъиз ки, бугунъ Исраильнинъ ёлбашчысы ве къараман акъай ольди, – деди.