5 Давут бу хаберни кетирген йигиттен: – Шаулнынъ ве Ёнатаннынъ олюми акъкъында къайдан билесинъ? – деп сорады.
Шейлерни гизлеген Аллагъа шан-шурет! Гизли шейлерни ачкъан падишаларгъа да шан-шурет!
Саде адам эр бир сёзге инаныр, зекялы адам исе эр аткъан адымына мукъайт олур.
Давут онъа: – Не олды? Манъа айтып бер, – деди. О исе: – Халкъ дженк мейданындан къачып башлады, чокъ адамлар ольдюрильди. Шаул да, онынъ огълу Ёнатан да ольдюрильди, – деди.
Йигит: – Мен Гилбоа дагъларына тесадюфен кельдим, бакъсам, Шаул озь мызрагъына таяна, онынъ артындан исе арабаларда аскерлер келип етмекте эдилер.