3 Буны айткъанда, сизлерни къабаатламагъа истемейим. Эвель айткъаным киби, сизлер бизим юрегимиздесиз, ве биз сизнен берабер эм яшамагъа, эм ольмеге азырмыз.
Бойле этип, сизлерге о къадар гонъюль багъладыкъ, тек Алланынъ Къуванчлы Хаберини дегиль, озь джанымызны да бермеге бахтлы эдик, чюнки сизлерни пек севдик.
Шунынъ ичюн мен даа узакъта олгъанымда, буны язам. Сизге кельген вакъытта манъа берильген къуветни къулланмагъа ве серт олмагъа истемейим. Рабби манъа шу къуветни сизни йыкъмакъ ичюн дегиль, иманынъызны къавийлештирмек ичюн берди.
Сизинъ джанларынъыз ичюн олгъанымны ве озюмни биле къуванчнен береджегим. Эгер мен зияде севсем, мени азджа северлерми?
Не ичюн ойле япам? Сизлерни севмегенимденми? Алла биле ки, мен сизни севем!
Эр алда, мен сизлерге мектюп язгъанда, къабаатлыны мейдангъа чыкъармагъа я да къабаатлангъанны къорчаламагъа ниетим ёкъ эди. Лякин Алланынъ огюнде сизлер бизге насыл садыкъ олгъанынъызны косьтермеге истей эдим.
Бизни макътагъан мектюбимиз – сизлерсинъиз. Бу мектюп бизим юрегимизге язылгъан, ве оны бутюн адамлар таный ве окъуй.
Меним эпинъиз акъкъынъызда бойле тюшюнгеним догърудыр, чюнки сизлер меним юрегимдесиз, ве мен зинданда олгъанда, Къуванчлы Хаберни къорчалагъанда ве оны тасдыкъ эткенимде, эр биринъиз меннен берабер эйилик саиби оласынъыз.