Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




1 Юхан 5:20 - Мукъаддес Китап

20 Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.

Gade chapit la Kopi




1 Юхан 5:20
53 Referans Kwoze  

Эбедий аят исе – Сени, бирден-бир акъикъий Алланы, эм де Сен ёллагъан Иса Месихни танып-бильмектир.


Сонъ Иса акъылларына Мукъаддес Языларны анъламагъа кучь берди.


– Филип, – деди Онъа Иса. – Мен о къадар вакъыттан берли сизнен берабер олдым, ве Мени бильмейсинъми? Мени корьген адам Бабамны да корьди. Сен насыл этип, «Бизге Бабаны косьтер», дейсинъ?


Шубесиз, акъикъий диннинъ сыры буюктир: Алла инсан беденинде корюнди, Онынъ догърулыгъы Рухта ачылды. О, мелеклерге корюнди, халкъларгъа бильдирильген эди. Дюньяда Онъа инандылар; шурет ичинде О, коклерге котерильди.


РАББИ, Исраильнинъ Падишасы, оны сатын алгъан Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Мен биринджи, ве Мен сонъки! Менден гъайры алла ёкъ!


Исанынъ Месих олгъанына инангъан эр бир адам Алладан догъулгъандыр. Бабаны севген эр бир адам Онынъ Баласыны да севе.


Тома Исагъа: – Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.


Филадельфиядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Мукъаддес ве Акъикъий, Давутнынъ анахтарына Сабы олгъан шойле дей (О, ачкъаныны ич кимсе къапатып оламай; О, къапаткъаныны ич кимсе ачып оламай):


Алланынъ бизге олгъан севгисини бильдик ве бунъа инандыкъ. Алла – севгидир. Севгиде булунгъан адам Аллада булуна, ве онда Алла булуна.


Буюк баба-деделер – оларнынъкидир, Месих де олардан догъды. Эр шейнинъ устюнден олгъан Аллагъа эбедиен макътавлар олсун! Амин!


Мен ве Бабам – бирмиз.


Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.


Алланынъ Рухуны бойле танырсыз: адамнынъ беденинде кельген Иса Месихни къабул эткен эр бир рух Алладандыр.


Ким Алланен булунам десе, Иса киби, арекет этмек керек.


Огъул акъкъында исе бойле айтыла: «Эй, Алла, Сенинъ тахтынъ эбедийдир; догърулыкънен падишалыкъ япасынъ.


Шунынънен биз умютимизнинъ бахтлы беджерилювини, улу Алланынъ ве Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ шуретнен кельгенини беклейик.


Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемиетине, козь-къулакъ олунъыз. Мукъаддес Рух сизлерни джемиетке къаравул ве чобан этип къойды, Алла оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.


Мен оларгъа Сенинъ Сёзюнъни бильдирдим. Дюньянынъ оларны кореджек козю ёкъ, чюнки Мен бу дюньядан олмагъаным киби, олар да бу дюньядан дегиллер.


Ондан сонъ кок ачылып, мына, бир беяз ат тургъаныны корьдим. Атлынынъ Ады Ишанчлы ве Акъикъий эди. О, адалетли суд ве дженк эте.


Олар Алланынъ къулу Мусанынъ йырыны ве Къозунынъ йырыны айтып, бойле дей эдилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сенинъ ишлеринъ буюк ве аджайиптир. Халкъларнынъ Падишасы! Сенинъ япкъанларынъ догъру ве акътыр.


Олар къычырып, кучьлю сеснен бойле дедилер: – Эй, Мукъаддес ве Акъикъий Укюмдар, не ичюн бу вакъыткъадже укюм этмейсинъ, тёкюльген къанымыз ичюн дюньяда яшагъанларны джезаламайсынъ?


Лаодикеядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алланынъ истегини беджерген, ишанчлы ве акъикъий Шаат, Алла яраткъан эр бир шейнинъ Башлыгъы бойле дей:


Баба Озь Огълуны дюньянынъ Къуртарыджысы оларакъ ёллады. Биз буны корьдик ве бунъа шаатлыкъ беремиз.


Къаранлыкътан ярыкъ янсын деп, буюргъан Алла бизим юреклеримизни де ярыкълатты, бизге Иса Месихнинъ юзюнде янып тургъан Озюнинъ шуретини бильдирип косьтерди.


Менде олунъыз, Мен де сизде оладжагъым. Асмада къалмагъан пытакъ озь-озюнден мейва берип оламай; сиз Менде къалмасанъыз, мейва берип оламазсыз.


Иса онъа шойле джевап берди: – Мени севген адам сёзюмни тутаджакъ, ве Бабам оны севеджек. Биз онъа келип, онен яшайджакъмыз.


Шу куню биледжексиз ки, Мен Бабамда, сиз Менде ве Мен сизде олам.


Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.


Ич кимсе ич бир вакъыт Алланы корьмеген; тек Бабасына энъ якъын, бирден-бир Алла, О, Озю Оны танытты.


Мен сизни ойле бир лафкъа уста ве икметли этерим ки, сизге къаршы чыкъкъанлардан ич бириси къаршынъызгъа турып, ич бир шей айтып оламаз.


О, оларгъа джевап берип: – Кок Падишалыгъынынъ сырлары сизге ачылгъан, оларгъа исе къапалы, – деди.


Амма РАББИ-Тааля – акъикъаттыр! О, Тири Алла ве эбедий Падишадыр! Ер юзю гъазабындан титрей, халкълар ачувына даянып оламай.


Сени Яраткъан – акъайынъдыр. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Азизи – Къуртарыджынъ! Онъа «Бутюн Ер Юзюнинъ Алласы» дейлер!


Сиз башындан эшиткен шейлер сизинъ ичинъизде къалсын. Эгер башындан эшиткен шейлер сизинъ ичинъизде къалса, сиз эм Огъулда, эм Бабада булунаджакъсынъыз.


Демек, Месихке инангъан адам – янъы яратылгъан инсандыр. Эски олгъаны ёкъ олды, энди янъы олгъаны пейда олды.


Сиз Алланынъ арекети ичюн Иса Месихнен бирлештинъиз. Иса бизим ичюн Алланынъ икмети олды, бизни акълады, азиз этти ве къуртарды.


Эй, адалетли Баба! Дюнья Сени танымагъан олса да, Сени Мен таныдым. Бу адамлар да Мени Сен ёллагъанынъны бильдилер.


Онынъ куньлеринде Ехуда къуртуладжакъ, Исраиль къоркъусыз яшайджакъ. Онъа: «РАББИ бизни акълай», – айтаджакълар.


– Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.


Ким Огъулны инкяр этсе, онда Баба да ёкъ. Ким Огъулны къабул этсе, онда Баба да бар.


Дюньяны ким енъип ола? Иса – Алланынъ Огълу, деп инангъан адамдыр!


Эгер Алла истеклеримизни эшиткенини бильсек, истеклеримизни О беджереджегини де билемиз.


Алладан догъулгъан эр бир адам гуна ичинде яшамагъаныны билемиз. Оны Алладан Догъулгъан къорчалай; яман онъа тиймей.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite