Бакъынъыз, биз «Алланынъ балалары» адландырылайыкъ деп, Баба бизге не къадар буюк севги косьтерди! Керчектен де, биз Онынъ балаларымыз! Лякин дюнья бизни танымай, чюнки о, Бабаны танымагъан.
Мен – коктен кельген тири отьмек олам. Бу отьмекни ашагъан адам эбедий яшайджакъ. Мен береджек отьмек – беденимдир, оны дюньягъа аят багъышламакъ ичюн береджем.