4 Гуна япкъан эр бир адам Къанунны боза. Гуна – къанунсызлыкъ демектир.
Эр бир яманлыкъ – гунадыр, амма олюм кетирмейджек гуна бар.
Онынъ огюнде ич кимсе Къанунны беджергенинен акъланып оламаз. Къанун адамларгъа гунанынъ не олгъаныны тек косьтере.
О, РАББИнинъ сёзюни урьмет этмеди ве Онынъ эмирини бозды. О джан мытлакъа ёкъ этильсин, къабааты онынъ устюнде къалсын.
Даа къоркъам ки, сизге кельгенимде, Аллам мени сизинъ алдынъызда ашалайджакъ ве мен чокъуларынъызнынъ артындан агълайджагъым, чюнки олар эвель гуналар япкъан олсалар да, эткен ахлякъсызлыкъ, ороспулыкъ ве бозукълыкътан тёвбе этмедилер.
Къанун тек Алланынъ джезасына ёл ача, къанун олмагъан ерде исе къануннынъ бозулувы да олмай.
Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.
Алланынъ Руху руханий Ехояданынъ огълу Зекъарьяны къаплады. О, халкънынъ огюнде бир тёпеде турып, шойле деди: – Алла бойле дей: «Не ичюн сиз РАББИнинъ эмирлерине къаршы чыкъасынъыз? Сизлер онъмазсынъыз. Сиз РАББИни къалдырдынъыз, шунынъ ичюн РАББИ де сизни къалдырды».
Шаул Смаилге: – Мен гуна яптым. РАББИнинъ эмирини беджермедим, сенинъ сёзюнъни де тутмадым. Лякин мен халкътан къоркътым, оны динъледим.
Бойлеликнен, Шаул ольди, чюнки о, РАББИге озь садыкълыгъыны сакъламады. О, РАББИнинъ сёзлерини динълемеди ве рухларнен лакъырды эткен апайгъа суаль берди,
Иманнен окъулгъан дува хастаны тедавийлер, Рабби оны аякъкъа котерир. Эгер хаста гуна япкъан олса, Рабби оны багъышлар.
олар эсир тюшип отургъан ерлерде озюне келип, тёвбе этселер ве эсирлик топрагъында Санъа ялварып: «Биз гуна яптыкъ, Къанунны боздыкъ, яманлыкъ яптыкъ», – деселер
Оны туттылар, судгъа кетирдилер; Онынъ несилини ким анъаджакъ? Ер юзюндеки омрю узюльди, халкъымнынъ гуналары ичюн джезаланды.
Ким бу эмирлернинъ энъ уфагъыны бозып, башкъаларны да буны япмагъа огретсе, Кок Падишалыгъында эписинден кучюк оладжакъ. Лякин ким бу эмирлерни беджерип, башкъаларгъа огретсе, Кок Падишалыгъында буюк оладжакъ.
Павел онъа: – Эй, акълангъан дивар, сени Алла ураджакъ! Сен Къанун эсасында укюм чыкъармакъ ичюн отурасынъ, амма Къанунгъа къаршы мени урмагъа буюрасынъ! – деди.