8 Эр шейден эвель бири-биринъизни джан-юректен севинъиз, чюнки севги чокъ гуналарны багъышлай.
Нефрет къавгъаларны къозгъай, севги исе эписи къабаатларны багъышлай.
Буларнынъ устюне севгини кийинъиз, чюнки о, буларнынъ эписини эр шейден яхшы багълай.
Севги къыдыргъан къабаатны багъышлар, оны кене хатырлагъан исе достуны узакълаштырыр.
Акъикъаткъа бойсунып, сиз джанларынъызны элялладынъыз ве экиюзьлю олмагъан агъа-къардашлыкъ севгисинен севмеге башладынъыз. Шунынъ ичюн бир-биринъизни гъайретнен темиз юректен севинъиз.
билинъиз ки, гунакярны янълыш ёлундан къайтаргъан онынъ джаныны олюмден къуртарыр ве чокъ гуналарнынъ багъышлангъаныны кетирир.
Эгер мен адамларнынъ ве мелеклернинъ тилинде лаф этсем, амма севмеге бильмесем, мен тек шатырдагъан бакъыр я да янъгъырагъан зиль киби олурым.
Биз сизлерни не къадар чокъ севсек, Рабби бири-биринъизге ве бутюн инсанларгъа олгъан севгинъизни о къадар арттырсын ве толу япсын.
Бири-биринъизни агъа-къардашларынъызны киби севинъиз.
Огретювимизнинъ ниети – саф юрек, яхшы видждан, акъикъий иман ве олардан кельген севгидир.
Агъа-къардашлар, биз сизлер ичюн эр вакъыт Аллагъа шукюр этмек керекмиз. Бу догърудыр, чюнки иманынъыз къавийлеше, озьара агъа-къардашлыкъ севгинъиз эп арта.
Йыкъылмакътан эвель кибирли юрек озюни юксельте, алчакъгонъюллик артындан исе шурет келе.
Ахмакъ гъазабыны бирден ача, зекялы адам исе джаны агъыргъаныны сакълай.
Севимли достум, сенинъ рухий сагълыгъынъ яхшы олгъаны киби, эр тарафтан мувафакъиетли ве сагъ-селямет оладжагъынъ ичюн дува окъуйым.
Энъ эвеля, агъа-къардашларым, не кок, не ер, не башкъа бир шейнен ант этменъиз. Къабаатлы олмамакъ ичюн, «эбет» олгъан ерде «эбет» сёйленъиз, «ёкъ» олгъан ерде «ёкъ» сёйленъиз.
Севги чокъ сабырлы ве мераметлидир. Севги пахылламаз, макътанмаз ве къопаймаз.