6 Языда бойле айтылгъан: – Бакъынъыз! Мен Сионда темельташны къояйым. Мен Оны сайладым ве къыйметли яптым. Онъа инангъан адам ич утанмаз.
Бунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен Сионда бир ташны – сыналгъан, къыйметли, коше башында темельташны къояйым. Онъа ишангъан адам къоркъмайджакъ.
Сиз Онъа, тири Къаягъа якъынлашынъыз. Адамлар Оны бир четке ташладылар, Алла исе Оны сайлады ве къыйметли япты.
эльчилернинъ ве пейгъамберлернинъ темелининъ устюнде къоюлгъансынъыз. Темельташ исе – Иса Месихнинъ Озюдир.
Олардан темельташ, олардан мых, олардан дженк яйы, олардан бутюн халкъ башлыкълары чыкъаджакъ.
Сиз Языда: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды.
Языда айтыла ки, Онъа иман эткен ич кимсе утанмаз.
РАББИ-Тааля манъа ярдым эте, шунынъ ичюн утанмайым, бетимни чакъмакъташы киби этем, масхара къалмайджагъымны билем.
– Мына – къулум! Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем! О – джанымнынъ чырагъыдыр. Онъа Озь Рухумны бердим; О, халкъларгъа адалетликни илян этер.
Бутюн Язы Алланынъ Рухундан ильхам алып язылгъандыр ве огретмек, гунаны ярыкъкъа чыкъармакъ, адамларны догъру ёлгъа къоймакъ, инсафлыкъ ёлунда тербие бермек ичюн файдалыдыр,
Языда айтылгъаны киби, Манъа иман эткеннинъ ичинден «тири сув озенлери акъаджакъ», – деди.
Къоркъма, масхара олмайджакъсынъ, утанма, ашаланмайджакъсынъ. Яшлыкъ айыбынъны унутаджакъсынъ, туллыкъ масхаралыгъынъны бир даа хатырламайджакъсынъ.
Халкъ исе анда турып сейир эте эди. Башлыкълар Исаны мыскъыллап: – Башкъаларыны къуртара эди де, барсын энди, эгер О, акъикъатен Алла сайлагъан Месих олса, Озюни къуртарсын! – деп куле эдилер.
Мына – Мен сайлагъан Къулум, севгилим ве джанымнынъ чырагъы! Мен Онъа Озь Рухумны береджегим, О, эписи халкъларгъа адалетликни илян этеджек.
Санъа къаршы ачувлангъан эр кес утанаджакъ ве масхара оладжакъ. Сеннен дженклешкенлер бош ер киби олып, гъайып оладжакъ.
Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИге асырдан асыргъа шуретлер олсун! Амин ве амин!
О, шунынъ акъкъында бутюн мектюплеринде айта. Оларда анъламагъа агъыр олгъан шейлер бар, ве окъумыш олмагъан ве къатты турмагъан адамлар, башкъа Языларны бозгъанлары киби, оларны да бозып анълаталар ве бойле этип, олюмине якъынлашалар.
Энъ эвеля шуны билинъиз: Языда олгъан ич бир пейгъамберлик бир адамнынъ озь фикиринден кельмей,
Биз Онынъ огюнде азиз ве севгиде къабаатсыз олайыкъ деп, Алла бизни Месихте дюнья яратылмасындан эвель сайлады.
– Дин къардашларымыз! Мукъаддес Рухнынъ Иуда акъкъында Давутнен эвельден берильген Язынынъ хабери беджерильмек керек эди. Бу Иуда биримиз олып, бизнен берабер хызмет этмеге къысметни алды. Амма сонъ Исаны якъалагъанларгъа ёл косьтерди.
Лякин башта Акъикъат китабында нелер язылгъаныны санъа бильдиреджегим. Оларгъа къаршы турмакъ ичюн башлыгъынъыз Микъаильден гъайры манъа къол тутаджакъ ёкъ.
Лякин онынъ яйы даима къавий къала эди. Къолларынынъ къавийлиги – Якъупнынъ Кучьлю Алласындандыр, Чобаннынъ адындан ве Исраильнинъ Къаясындандыр,
Догърулыгъымны якъынлаштырдым, энди о узакъ дегиль, къуртарышым кечикмейджек. Сионгъа къуртулышны, Исраильге дюльбер шуретимни береджегим.
Иса исе оларгъа бакъып, шойле деди: – Айса Алланынъ Китабындаки: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды», – деп язылгъан сёзлер нени анълата?
адамларны сюрюндирген таш ве йыкътыргъан къая олды. Олар сюрюнелер, чюнки Алланынъ Сёзюне инанмайлар. Оларнынъ къысмети бойледир.