23 Оны яманлай эдилер, О исе джевап берип, ич кимсени яманламай эди. О, азап чеккенде, ич кимсени къоркъузмай эди, лякин эр шейни адалетли суд эткен Алланынъ къолуна бере эди.
Оны эзиетледи, къыйнадылар, О исе агъзыны ачмады. Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О да агъзыны ачмады.
Энди мени инсафлыкъ таджы беклей. Оны манъа адалетли къады олгъан Рабби о куню береджек, ве тек манъа дегиль, Онынъ келювини севгинен беклегенлернинъ эписине де береджек.
Шу себептен бу азапларны чекем. Амма мен утанмайым. Кимге инангъанымны билем; эминим ки, манъа залог оларакъ берильген ишни о куньге къадар сакъламагъа Онынъ кучю бар.
Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.