Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




1 Пётр 1:12 - Мукъаддес Китап

12 Эвельки пейгъамберлерге ачылгъан эди ки, коклерден ёлланылгъан Мукъаддес Рухнынъ ярдымынен сизлерге шимди бильдирильген Къуванчлы Хабер оларгъа дегиль, лякин сизлерге файдалы олды. Атта мелеклер де шуны анъламагъа истейлер.

Gade chapit la Kopi




1 Пётр 1:12
56 Referans Kwoze  

Бабамдан Мен сизге Къорчалайыджыны ёллайджам. О, Бабамдан чыкъаяткъан Акъикъат Рухудыр. О кельгенде, Меним акъкъымда шаатлыкъ этеджек.


Алланынъ чешит тюрлю икмети исе иманлылар джемиети ярдымынен коклердеки башлыкъларгъа ве акимиетлерге шимди белли оладжакъ эди,


Бизлерге исе Алла буны Озь Руху ярдымынен бильдирди. Рух бутюн шейлерни, атта Алланынъ терен тюшюнджелерини тешкерип бакъа.


Бизлер, олар киби, бу яхшы хаберни эшиттик, амма олар эшиткен сёзлерни иманнен къабул этмегенлери ичюн, эшиткенлерининъ файдасы ёкъ эди.


Иса шегиртлерине: – Бутюн дюньяны айланып чыкъынъ ве яратылгъаннынъ эписине Къуванчлы Хаберни илян этинъ!


Раббининъ Сёзю исе эбедиен яшай». Бу Сёз – сизлерге берильген Къуванчлы Хабердир!


Сонъ бакъсам, тахтнынъ этрафында чокъ мелеклернинъ, айванларнынъ ве акъсакъалларнынъ сеслерини эшиттим. Оларнынъ сайысы бинълернен бинълер, он бинълернен он бинълер эди.


Биз анълавнен темиз яшайыш кечиремиз, чокъ сабыр этемиз, эйилик япамыз, Мукъаддес Рухкъа ишанамыз, саф юрекнен севемиз,


О, устюмизге Озь тамгъасыны къойды ве юреклеримизге Озь Рухуны, бизге бериледжек байлыгъынынъ биринджи къысмыны киби, ёллады.


О, Алланынъ къудретинен юксельтильгенден сонъ, Бабанынъ вадеси боюнджа Мукъаддес Рухны алып, бизге ягъдырды. Шимди сизлер буны корип, эшитип турасыз.


Сен исе, Даниял, яшай бер. Сен оледжексинъ, лякин куньлернинъ сонъунда тураджакъсынъ ве озь акъкъынъны аладжакъсынъ.


О манъа бойле джевап берди: – Сен кет, Даниял. Бу сёзлернинъ манасы ахыр замангъадже гизли олсун.


Сонъ Онынъ Огълу акъкъындаки Къуванчлы Хаберни халкъларгъа бильдирейим деп, Алла Озь Огълуны меним ярдымымнен ачмагъа истеди. О вакъытта мен ич бир адамларнен акъыл танышмадым,


Мен оны инсандан къабул этмедим ве ич кимседен огренмедим, оны манъа Иса Месих ачты.


Хабер этмеге ёлланылмасалар, насыл хабер этеджеклер? Язылгъаны киби, хайырлы хаберни кетиргеннинъ келюви не къадар хоштыр!


Къуванчлы Хаберде Алла бизге бильдире ки, биз Алланынъ огюнде тек иманымыз ярдымынен акъланып оламыз. Языда да бойле айтылгъан: «Ким иманы ярдымынен инсафлы олса, яшайджакъ».


Сизге айтам: тёвбе эткен бир гуналы ичюн Алланынъ мелеклери бойле де къуванаджакълар.


‌О вакъытта Иса сёзюни девам этти: – Бабам, кок ве ернинъ Раббиси! Шуретлейим Сени, чюнки Сен шуны акъыллылар ве бильгилилер ичюн гизли эттинъ, кучюк балаларгъа исе ачтынъ!


РАББИ-ТААЛЯ Озь ниетлерини къуллары пейгъамберлерге ачмагъандже, бир шей япмаз.


Сенинъ халкъынъа ве азиз Ерусалим шеэринъе 70 кере еди йыл берильди. Бу вакъыт сонъуна акъсызлыкълар битеджек, гуналар кесиледжек, къабаатлар ичюн одеме этиледжек, эбедий акъикъат тикленеджек, руялар ве пейгъамберликлер беджериледжек ве азизлернинъ Азизи ягънен сюртюледжек.


Агъа-къардашлар, сиз бизим агъыр ишимизни ве къыйынлыкъларымызны мытлакъа унутмадынъыз: сизинъ ич биринъизге агъыр кельмесин деп, биз гедже-куньдюз чалышып, сизге Алланынъ Къуванчлы Хаберини бильдире эдик.


Шегиртлер кеттилер. Олар къасабадан-къасабагъа кечип, эр ерде Къуванчлы Хаберни илян эте ве эр бир ерде хасталарны тедавийлей эдилер.


Мукъаддес Рух онъа, Раббининъ Месихини корьмегендже, ольмейджегини бильдирген эди.


Иса онъа: – Сен бахтлы адамсынъ, Симон Бар-Йона! Бу сырны санъа къан ве беден дегиль, Меним Коклердеки Бабам ачты.


Бабам Манъа эр шейни берди. Бабадан башкъа кимсе Огълуны бильмей. Огълундан башкъа эм де Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе Бабаны бильмей.


Давутнынъ союна ве Ерусалимде яшагъанларгъа исе мерамет ве ярдым рухуны ёллайджагъым. Олар Онъа, озьлери тешип ольдюрген инсангъа бакъаджакълар ве Онынъ ичюн, бирден-бир ольген огълу артындан агълагъанлар киби, агълайджакъ, ольген биринджи догъгъан балагъа киби янаджакъ.


Фарс падишасы Кореш учюнджи йыл падишалыкъ япкъанда, Алла Даниялгъа (онынъ башкъа ады Белтешаццар эди) бир хабер ёллады. Бу хабер догъру олып, буюк дженк акъкъында эди. Лякин Даниял бу хаберни яхшы анълады, корьген шейлернинъ фаркъына барды.


Сонъ бир азиз мелек башкъасындан: – Руядаки вакъиалар не къадар вакъыт сюреджек? Эр куньлюк къурбаны даа чокъ вакъыт кетирильмейджекми? Акъсызлыкъ арамлыкънынъ себеби даа чокъ вакъыт оладжакъмы? Мукъаддес Ернен коклернинъ ордулары даа чокъ вакъыт тапталаджакъмы? – деп сорагъаныны эшиттим, ве бу азиз мелекнинъ


Падиша Даниялгъа: – Сен бу сырны ачып олгъанынъ себебинден, керчектен сизинъ Алланъыз – аллаларнынъ Алласы, падишаларнынъ Раббисидир ве сырларны ачкъан Алладыр! – деди.


О, сырлы ве гизли шейлерни ача, къаранлыкъта не олгъаныны биле, ярыкъ Онен яшай!


О геджеси сыр Даниялгъа руяда ачылды,


Бойле ал чокъкъа сюреджек, амма сонъундан устюмизге юкъарыдан Рух энеджек, сахра багъ-багъчагъа чевириледжек, багъча да орман киби юксек оладжакъ.


Меним опькеме къулакъ асынъыз, сонъ мен сизге озь рухумны тёкеджегим, сёзлеримни айтаджагъым.


Керувларнынъ къанатлары Мерамет Ерининъ тёпесини къаплап, юкъары котерильген олсунлар. Бетлеринен бири-бирине къаршы турып, Керувлар Мерамет Ерине тараф бакъсынлар.


Бу адамларнынъ эписи оларгъа берген сёзлернинъ беджерилювини корьмейип, иманлы олып ольдилер. Олар ваделернинъ беджерилювини келеджекте олгъаныны корьди ве къувандылар, озьлери исе, ер юзюнде олар тек ябанджы ве кельмешеклер, дей эдилер.


Бизим хаберимизге ким инанды? РАББИнинъ къудрети кимге ачылды?


Бойлеликнен, Римде булунгъан сизлерге де Къуванчлы Хаберни илян этмеге пек истейим.


Павел бу руяны корьген сонъ, Рабби бизни о ерде Къуванчлы Хаберни илян этмеге чагъыргъанында эмин олып, биз бирден Македониягъа бармагъа арекет эттик.


Пётр даа лаф этип тургъанда, Хаберни динълеген эписининъ устюне Мукъаддес Рух энди.


О ерде Раббининъ Сёзюни илян эткен, шаатлыкъ берген сонъ, олар Ерусалимге таба кеттилер ве Самариенинъ чокъ койлеринде Къуванчлы Хаберни даркъаттылар.


Дува окъугъан сонъ, олар топлашкъан ер тепренди. Эписи Мукъаддес Рухкъа толып, Алланынъ Сёзюни джесаретнен айта башладылар.


Мукъаддес Рухкъа толгъан Пётр оларгъа: – Эй, халкънынъ башлыкълары ве акъсакъаллары!


– Ондан сонъ Мен эр бир джангъа Рухумны береджегим, ве огъулларынъызнен къызларынъыз пейгъамберлик этеджек, сизинъ къартларынъыз тюшлер кореджек, ве йигитлеринъиз руялар кореджек.


Шубесиз, акъикъий диннинъ сыры буюктир: Алла инсан беденинде корюнди, Онынъ догърулыгъы Рухта ачылды. О, мелеклерге корюнди, халкъларгъа бильдирильген эди. Дюньяда Онъа инандылар; шурет ичинде О, коклерге котерильди.


Шунынъ ичюн Къуванчлы Хабер олюлерге де бильдирильген эди, олар, эр бир адам киби, озь беденинен олюм джезасына огърагъан олса да, Алланынъ истегинен рухнен яшасынлар.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite