3 Лякин олар догъру ёлдан урулдылар, озь файдасыны къыдырып, бахшышлар алдылар ве янълыш суд эттилер.
Суд эткенде, Къанунны бозмасынлар, адамлар арасында фаркъ этмесин ве бахшыш-къапарлар алмасынлар. Бахшышлар икметли адамларнынъ козьлерини кёр этелер ве инсафлы адамларнынъ сёзлерини ялангъа чевирелер.
Акъчагъа севги – эр тюрлю яманлыкънынъ себебидир. Базылары акъча севгисине берилип, имандан вазгечтилер ве озьлерини чокъ азапларгъа огъраттылар.
РАББИ – меним къысметим, меним къадирим; башымнынъ язысы Сенинъ къолунъда.
Къапарлар алманъыз. Къапарлар корьген козьни кёр этелер, акълыларнынъ ишлерини терс айландыралар.
Озюнъе бутюн халкътан къабилиетли, Алладан къоркъкъан, ачкозь олмагъан ве адалетли адамларны сайлап ал да, оларны халкънынъ устюне бинъбашы, юзбашы, эллибашы ве онбашы оларакъ къой.
О, ичкиджи ве къызматабан олмасын, лякин йымшакъ, къавгъа этмеген, акъчаны севмеген адам олсун.
Амма адалетнен яшагъан, догърусыны айткъан, арам къазанчтан нефретленген, къолларыны къапардан узакъ туткъан, къан тёкюльгени акъкъында эшитмемеге къулакъларыны тыкъаткъан, яманлыкъны корьмемеге козьлерини къапаткъан адам
Авишалом даа: «Эгер бу мемлекетте къады этип мени къойсалар, манъа давасы ве къавгъасы олгъан эр ким келир эди, мен оны догъру суд этер эдим», – дей эди.
О адам икметли, я да ахмакъ оладжагъыны ким биле? Мен замет эткен ве ер юзюнде озюмни икметли косьтерген заметимнен о къулланаджакъ. Бу да бошуна.
Анам-бабам мени ташлап кетселер де, РАББИ мени къабул этер.
Башкъа адамларнынъ ишлери киби, фукъаренинъ ишини де адалетли чезинъиз.
Озюме садыкъ олгъан бир руханий къояджагъым. О, Меним юрегим ве фикирлеримни биледжек ве бунъа коре япаджакъ. Мен онъа ве онынъ эвлятларына садыкъ оладжагъым, ве олар Меним Месихиме эр заман хызмет этеджеклер.
Энди падишанъыз бар. Мен исе къарт олдым, сачларым агъарды, огъулларым да сизинъ аранъызда. Мен яшлыгъымдан бугуньге къадар огюнъизде юрдим.
Башлыкъларынъ къанунны бозалар хырсызларнен достлашалар. Оларнынъ эписи бахшышларны севе ве къапарларны къыдыра. Етимни къорчаламайлар, тул къадыннынъ давасы оларгъа барып етмей.
Шеэрнинъ башлыкълары къапар алып, суд этелер, руханийлери парагъа огретелер, пейгъамберлери акъчагъа фал бакъалар. Айны заманда олар РАББИге таяналар, «РАББИ бизим арамызда, башымызгъа бир беля тюшмейджек», – дейлер.