Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




1 Падишалар 7:6 - Мукъаддес Китап

6 Мицпада топлашып, РАББИнинъ огюнде сув алып тёктилер, шу куню бир шей ашамадылар ве: – РАББИнинъ огюнде гуна къазандыкъ, – дедилер. Смаил Мицпа шеэринде Исраиль огъулларына ёлбашчылыкъ этти.

Gade chapit la Kopi




1 Падишалар 7:6
47 Referans Kwoze  

Биз оледжекмиз ве ерге тёкюльген сув киби оладжакъмыз – сувны янъыдан джыймакъ мумкюн дегиль. Лякин Алла джанымызнынъ гъайып олмасыны истемей ве сюргюнликте олгъан адамны биле Озюнден узакълаштырмагъа истемей.


Ханна джевап берип: – Ёкъ, эфендим, мен сархош дегилим! Мен – юрегинде буюк къайгъы олгъан къадыным. Шарап ве башкъа бир ички ичмедим, РАББИге джанымны якъкъан шейлерни айта эдим.


Исраиллилер РАББИге ялвардылар: – Я РАББИм, Сенинъ огюнъде гуна яптыкъ! Алламыздан вазгечип, Баал путларына табынып башладыкъ, – дедилер.


Амма шимди де РАББИ айта ки: – Ашамайып-ичмейип, агълап ве зар чекип, джан-юректен Манъа къайтынъыз.


Ах, башым сув олса, козьлерим де козьяш чокърагъы олса эди, гедже-куньдюз халкъымнынъ ольдюрильгенлери ичюн агълар эдим.


Беляда РАББИни чагъырдылар, ве О, оларны азапларындан къуртарды.


Къанатларынъ кольгесинде къуванаджагъым, чюнки Сен манъа ярдымджы олдынъ.


Барып, бабама къайтайым ве онъа: “Бабам, мен Коклер ве сенинъ алдынъда гуна яптым.


олар эсир тюшип отургъан ерлерде озюне келип, тёвбе этселер ве эсирлик топрагъында Санъа ялварып: «Биз гуна яптыкъ, Къанунны боздыкъ, яманлыкъ яптыкъ», – деселер


Оларны суд этеджексинъми? Инсан огълу! Оларны суд этеджексинъми? Оларгъа деделерининъ пис ишлерини бильдир


Козьяшларым токътамаздан акъа, эр вакъыт агълайым;


Козьлерим агъламакътан кёр олды, ичим-багърым къайнай, халкъымнынъ къызы гъайып олгъаны ичюн, юрегим яна; балаларнен сабийлер шеэр сокъакъларында ачлыкътан эслерини джоялар.


Ёлдан урулгъанымдан сонъ тёвбе эттим, акъыл огретильгенимден сонъ озюмни янбашымдан урдым; масхара олдым, ашаландым, яшлыгъымда ишлеген гунам башымдадыр».


Озь ярыгъынъны ве акъикъатынъны ёлла, олар манъа ёл косьтерсин. Олар мени Сенинъ азиз дагъынъа, Сен яшагъан ерлеринъе алып барсынлар.


Ольгенлер Сени анъмазлар, олюлер дюньясында ким Санъа шукюр этер?


Шунынъ ичюн озюмни корьмеге козюм ёкъ, тоз ве куль ичинде тёвбе этем.


Сенде Алланынъ кучю киби кучь бармы? Сесинъ Онынъ сеси дайын гурьлеп олурмы?


Сонъ адамларнынъ огюнде бойле айтаджакъ: «Гуна къазандым, догъру лаф ерине ялан айттым, амма манъа джеза берильмеди.


Якъынларым – меним мыскъылджыларымдыр. Козьлерим Аллагъа яш тёкер.


Шунынъ ичюн Сен оларны душманларынынъ къолларына бердинъ, ве душманлары оларны пек сыкъыштырдылар. Олар беляда олгъанда, Сени чагъырып башладылар. Сен оларны коклерден эшиттинъ ве буюк мераметинъ ичюн, оларгъа къуртарыджылар бердинъ. Къуртарыджылар оларны душманларынынъ къолларындан къуртардылар.


Ехошафат пек къоркъты ве джан-юректен РАББИни къыдырмагъа башлады ве бутюн Ехудада эр бир адамгъа ашамамагъа-ичмемеге буюрды.


Отниэлде РАББИнинъ Руху бар эди. Ве о, Исраильнинъ къадысы эди. О дженкке чыкъты, ве РАББИ Арам падишасы Хушан-Ришатаимни онынъ къолуна берди, ве о Хушан-Ришатаимни енъди.


О заман олар озь имансыз япкъанларыны, Манъа къаршы чыкъкъанларыны, озь къабаатларыны ве деделерининъ къабаатларыны бойнуна аладжакълар.


Бу ерге Мицпа деген ад да къойдылар, чюнки Лаван: – Биз бири-биримизден узакълашкъанымызда, РАББИ экимизнинъ япкъанларымызны корьсюн.


Сиз ичюн бойле эбедий низамнаме олсун: единджи айнынъ онунджы куню алчакъгонъюлли олунъыз ве ишке янашманъыз. Эм озьлеринъиз, эм аранъызда яшамакъ ичюн ерлешкен кельмешеклер буны япсынлар.


Смаил бутюн озюнинъ яшайышы девамында Исраильнинъ къадысы олды.


Ёшиянынъ огълу Ехояким бешинджи йылы Ехудада падишалыкъ эткенде, докъузынджы айында Ерусалимдеки ве Ерусалимге кельген бутюн халкъ ичюн РАББИнинъ юзю огюнде ораза илян этильди.


Алланынъ Мелеги бу сёзлерни Исраиль огъулларына айткъан сонъ, халкъ къычырып агълап башлады.


Исраиллилер РАББИге: – Биз гуна яптыкъ! Бизге не япмагъа истесенъ, яп, тек шимди къуртар, – дедилер.


Исраиль огъуллары кетип, акъшамгъадже РАББИнинъ огюнде агъладылар ве Ондан: «Къардашларымыз биньяминлилернен дженкни девам этейикми, ёкъмы?» – деп сорадылар. РАББИ джевап берип: «Оларнен дженклешинъиз!» – деди.


Сонъ исраиллилер бутюн ордусынен Бет-Эльге кеттилер. Анда РАББИнинъ огюнде отурдылар, бутюн кунь акъшамгъадже агълады ве ашамады-ичмедилер. Къурбанлар чалып, РАББИ ичюн оларны бутюнлей якътылар, аманлыкъ къурбанларыны да кетирдилер.


Смаил халкъны РАББИге, Мицпа шеэрине чагъырды.


О вакъыт бабаларынъыз РАББИни чагъырып: «Сени быракъып, гуна ишледик, Баал ве Ашторет путларына хызмет эттик. Энди бизни душманларымыздан къуртар, биз кене Санъа хызмет этермиз», – деп къычырдылар.


О вакъыт бу Учь Къараман, фелестинлилернинъ ордусындан дженкнен кечип, шеэр къапусы янындаки Вифлеем къуюсындан сув алдылар ве Давуткъа кетирдилер. Лякин о, ичмеге истемеди ве оны РАББИге багъышлап ерге тёкти.


Ынъранувларым – меним ашым, агълавларым – акъкъан сувлар кибидир.


Таджымыз башымыздан тюшти; бизге беля; гуна яптыкъ!


Эй, руханийлер, буны эшитинъиз! Эй, Исраиль халкъы, дикъкъатнен динъленъиз! Эй, падишанынъ эви, къулакъ асынъыз! Сизлер укюм этиледжексинъиз, чюнки сиз озь путларынъызнен Мицпа шеэринде халкъны къапкъангъа тюшюрдинъиз, Тавор дагъында къоюлгъан бир агъ киби олдынъыз.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite