6 Не ичюн мысырлылар ве фыравун дайын, юрегинъизни таш киби къаттырасынъыз? Олар исраиллилерни йибермегендже, РАББИ оларны агъыр джезалады. Сонъ исраиллилер кеттилер.
Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм.
Фыравун, енгиллик олгъаныны корип, юрегини таш киби къаттырды ве, РАББИ айткъаны дайын, Мусанен Харунны динълемеди.
Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве РАББИ айткъаны дайын, о, Мусанен Харунны динълемеди.
Ягъмур, кок гурюльтиси ве бурчакънынъ токътагъанларыны корип, фыравун хызметчилеринен эп инатланып, бир даа гуна къазанды.
Ич кимсе гунагъа алданмасын, юрегини таш киби этмесин деп, «бугунь» демеге даа мумкюн олгъанда, бири-биринъизге эр кунь акъыл огретинъиз.
Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.
РАББИнинъ Адына ярашкъан шуретини беринъиз, бахшышлар кетирип, Онынъ азбарларына киринъиз!
Онынъ акъылы буюк, кучю сонъсуздыр, Онъа къаршы ким чыкъты да, сагъ къалды?
Мысырлылар оларнынъ пешинден къуваладылар ве артларындан фыравуннынъ эписи атлары, арабалары ве атлылары денъизнинъ ортасына кирдилер.
Мусанен Харун фыравунгъа келип, бойле дедилер: – РАББИ, еудийлернинъ Алласы: «Сен даа не къадар вакъыт Манъа бойсунмайджакъсынъ? – деп сорай. – Манъа ибадет этмек ичюн, халкъымны йибер.
Лякин санъа къудретим корюнсин ве бутюн ер юзюнде Меним Адым намлы олсун деп, Мен сени сакълап къалдырдым.
Лякин фыравун юрегини таш киби этти ве кене де халкъны йибермеди.
РАББИ Мусагъа: – Мысыргъа къайтып баргъанынъдан сонъ, эписи аджайип шейлерни Мен санъа берген къуветнен фыравуннынъ козю огюнде яп. Лякин Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, халкъны йибермез.
РАББИ Мусагъа: – Фыравуннынъ юреги инат, халкъны йибермеге истемей.