9 Ёнатан Давуткъа: – Бойле шей сеннен олмаз! Эгер бабамнынъ санъа къаршы бир ярамай шей тюшюнип чыкъаргъаныны бильсем, санъа шу саат хабер этерим, – деди.
Сонъ Ёнатан Давуткъа: – Аман-эсен бар, – деди. – Биз экимиз РАББИнинъ Адынен ант эттик: «РАББИ экимизнинъ арамызда, эвлятларымызнынъ арасында да омюрбилля шаат олсун».
Ёнатан кене огълангъа: – Тез чап, токътама, – деп къычырды. Бала окъларны топлап, саибине кельди.
Шунынъ ичюн о, Давуткъа: – Меним бабам Шаул сенинъ олюминъни къыдыра. Ярын сакът ол, гизли бир ерге сакълан да, отур, – деп хабер этти.
– Мен исе бабамнен берабер сен сакълангъан тарлагъа чыкъарым, сенинъ акъкъынъда бабама айтарым ве не бильсем, санъа айтып берерим, – деди.
Сен исе къулунъа мераметли ол, чюнки сен къулунънен берабер РАББИнинъ огюнде бирлешме къурдынъ. Эгер къабаатым олса, мени ольдюр. Мени бабанъа алып кетмеге не керек? – деди.
Давут Ёнатандан: – Эгер бабанъ санъа къаба джевап берсе, мени ким хабердар этеджек? – деп сорады.