6 Шаул Ёнатаннынъ сёзлерини динъледи ве: – Тири Алланен ант этем! Давут ольмез, – деди.
РАББИнинъ Адынен ант этселер де, ялан айтып емин этелер.
Башкъа аллаларгъа инангъанларнынъ дертлери чокълашсын! Олар къан тёкип, ичерлик бахшышларыны кетирелер; мен исе буны япмам, агъзымдан оларнынъ адлары биле чыкъмаз.
Шаул РАББИнинъ огюнде сёз берип: – Алла тёпеде бар! Бу ишинъ ичюн санъа бир джеза олмаз, – деди.
Исраильни къуртаргъан Алланен ант этем! Гуна огълум Ёнатаннынъ устюнде олса биле, о да мытлакъа олер, – деди. Лякин халкънынъ арасындан онъа кимсе джевап бермеди.
О, фелестинлилерни енъмек ичюн, озь джаныны аямады, ве РАББИ бутюн Исраильге буюк къуртулыш багъышлады. Сен буны корип, къувана эдинъ. Шимди исе не ичюн къабаатсыз къанны тёкип, гуна ишлеп, Давутны себепсиз ольдюрмек истейсинъ я? – деди.
Сонъ Ёнатан Давутны чагъырды ве Шаулнынъ сёзлерини онъа айтып берди. Давутны Шаулнынъ огюне кетирди, ве Давут эвеллери киби онынъ янында олды.
Айтып оламагъан адамны ве эписи бичарелерни къорчаламакъ ичюн сен айт!