Йишай огълу бу дюньяда тири олгъандже, не сен, не падишалыгъынъ турып оламайджакъ! Деръал адам йибер де, оны манъа кетирт. О, мытлакъа оледжек! – деди.
Сулейман анасына джевап берип: – Нечюн сен Адонья ичюн тек шунамлы Авишагъны сорайсынъ? О ичюн падишалыкъны да сора! О, меним буюк агъам да! Онынъ ичюн, руханий Авиатар ичюн де, Церуя огълу Ёав ичюн де сора! – деди.
Смаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.