8 Якъуп Мысыргъа кельген сонъ, бабаларынъыз РАББИни чагъырып башлады, ве РАББИ оларгъа Муса ве Харунны ёллады. Олар бабаларынъызны Мысырдан чыкъарып, бу ерде ерлештирдилер.
Якъуп Мысыргъа барды, озю ве бабаларымыз о ерде кечинди.
Лякин О, оларнынъ агъыр алларына итибар этти, оларнынъ ярдымгъа чагъырувыны эшитти.
Сонъ Смаил халкъкъа: – РАББИ Муса ве Харунны къойып, баба-деделеринъизни Мысырдан алып чыкъты.
О, Исраиль огъулларына: – РАББИ, Исраильнинъ Алласы бойле дей: «Мен Исраильни Мысырдан чыкъардым ве мысырлылар элинден къуртардым, сизни эзиетлеген башкъа падишалардан да къуртардым».
Къуветли ве джесаретли ол. Халкънынъ деделерине емин эткеним киби, бу топракъны оларгъа мульк оларакъ береджексинъ.
Баба-деделеримиз Мысыргъа кочьтилер, ве биз Мысырда чокъ вакъыт девамында яшадыкъ. Мысырлылар баба-деделеримизге ве бизге яманлыкъ япа эдилер.
Тамам бу куню РАББИ Мысыр топрагъындан Исраиль огъулларыны ордуларынен чыкъарды.
Мына Харун ве Муса. РАББИ оларгъа бойле айткъан эди: – Исраиль огъулларыны ордуларынен Мысыр топрагъындан алып чыкъынъыз.
Бойлеликнен, РАББИ Исраильге, деделерине бермеге ант эткени киби, бутюн топракъны берди. Олар оны асабалыкъкъа алдылар ве анда яшамакъ ичюн ерлештилер.