7 Бутюн адамлар мен киби олгъанларыны истер эдим. Амма эр бир адамнынъ Алладан алгъан озь къабилиети бар, бириси бойле олса, башкъасы дигер.
Башкъа эльчилер, Раббининъ къардашлары ве Кифа ёлгъа чыкъып, озь иманлы апайларыны янларына алалар. Бизим де бойле акъкъымыз ёкъмы?
Бизге Алланынъ эйилигинен берильген къабилиетлер де башкъа-башкъадыр. Биревнинъ къабилиети пейгъамберлик этмек олса, иманына коре пейгъамберлик япсын.
Бахшышлар чешит тюрлю ола, Рух исе бирден-бир.
Апайыны джойгъан акъайларгъа ве тул къадынларгъа айтам: мен киби къалсалар, олар ичюн яхшыдыр.
Буларнынъ эписи – айны шу Рухнынъ ишидир. О, бу къабилиетлерни истегенине коре айры-айры багъышлай.
– Къыскъамы, узунмы, тек озюнъ дегиль, бугунь мени динълегенлернинъ эписи де мен киби, амма зынджырсыз, олмакъ ичюн, Аллагъа дува окъуйым! – деди Павел.
Амма мен бу акъларнынъ ич биринден файдаланмадым. Эм манъа бойле япылсын деп, буны язмадым. Бедава огреткенимден макътанмагъа чарем олмаса, ольгеним яхшыдыр!
– Келиштик, – деди Лаван. – Айткъанынъ дайын олсун.