1 Коринтлилерге 4:4 - Мукъаддес Китап

⁴ Озюмде ич бир къабаат корьмесем де, бунен озюмни акъламайым. Мени Рабби тешкерип, суд эте.

1 Коринтлилерге 4:4 Referans Kwoze

Зебур 143:2

О – меним севгим ве къалем, юксек сакълангъан ерим, къуртарыджым, къалкъаным, мен Онъа умют багъладым. О, халкъымны манъа бойсундыра.

Зебур 130:3

Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!

2 Коринтлилерге 1:12

Биз шунен гъурурланамыз, темиз виджданымыз да тасдыкълай ки, биз ачыкъ юрекнен ве Алладан кельген темизликнен яшай эдик, бу дюньяда ве айрыджа сизлернен олгъанымызда, инсаний акъылнен дегиль, лякин Алланынъ эйилигинен арекет эте эдик.

Икметли сёзлер 21:2

Адам озюнинъ эр алгъан ёлуны догъру саяр, амма РАББИ адамларнынъ юреклерини сынар.

2 Коринтлилерге 5:10

Эпимиз Месихнинъ суд тахты огюнде тураджакъмыз ве беденде яшагъан вакъытта япкъан яхшы я да яман ишлеримизге коре акъкъымызны аладжакъмыз.

1 Коринтлилерге 4:5

Шунынъ ичюн, бельгиленген вакъыттан эвель, Рабби кельмегендже, асыл суд этменъиз. О келип, къаранлыкъта сакълангъан шейлерни чыкъараджакъ, юректеки ниетлерни ачаджакъ. О вакъытта эр ким Алладан озюне ярашкъан макътавны аладжакъ.

Римлилерге 2:13

Къанунны тек эшиткен адамлар Алланынъ огюнде акълы олмайджакъ, Къанунны беджергенлер акъланаджакълар.

Эюп акъкъында китап 40:4

Сенде Алланынъ кучю киби кучь бармы? Сесинъ Онынъ сеси дайын гурьлеп олурмы?

Эюп акъкъында китап 27:6

Акъикъатымда къатты тураджагъым, ондан вазгечмейджегим, яшагъан куньлерим ичюн юрегим мени сёгмейджек.

Эюп акъкъында китап 25:4

Адам Алланынъ огюнде насыл инсафлы ола билир? Къадындан догъгъан бирев насыл темиз ола билир?

Фаалиет 23:1

Павел Шура азаларына козьлерини тикип: – Эй, дин къардашларымыз! Мен бу куньге къадар Алланынъ алдында темиз инсафнен яшай эдим, – деди.

Юхан 21:17

Сонъ учюнджи кере Пётрдан сорады: – Юхан огълу Симон, сен Мени севесинъми? Озюнден учюнджи кере: «Мени севесинъми?» – деп сорагъанына Пётрнынъ джаны агъырды. – Рабби! Сен эр шейни билесинъ, мен Сени севгенимни де билесинъ, – деди Пётр. Иса онъа шойле деди: – Къойларымны ашат!

Эюп акъкъында китап 15:14

Адам недир? О, темиз олмакъ мумкюнми? Къадын догъгъан бирев инсафлы ола билирми?

Эюп акъкъында китап 9:20

Озюмни акълап башласам, агъзым мени къабаатлар, инсафлы олсам биле, О, мени къабаатлы саяр.

Римлилерге 4:2

Эгер Ибраим ишлери ярдымынен озюни инсафлы олып косьтерген олса, озюнинъ огюнде макътанмакъ мумкюн. Амма Алланынъ огюнде макътанып оламай.

Зебур 50:6

Мен Санъа, тек Санъа къаршы гуна яптым, Сенинъ козюнъ огюнде яманлыкъ яптым. Сенинъ сёзюнъ эр вакъыт догъру, суд эткенде де Сен адалетлисинъ.

Зебур 26:12

Яланджы шаатлар манъа къаршы баш котерди, агъызларындан зулум чыкъа, лякин душманларымнынъ къолуна мени берме.

Икметли сёзлер 29:26

Чокъ адамлар акимдарнынъ козюне кирмеге истер, лякин адамгъа адалет РАББИден келе.

1 Коринтлилерге 4:3

Сизлер я да башкъа адамлар мени насыл суд эткени манъа эпбир. Мен озюм озюмни суд этмейим.