2 ве, эгер меним сёзлеримни бутюнлей тутсанъыз, оларнынъ ярдымынен къуртулыш тапарсыз. Акис алда иманынъыз бошуна олур.
Месих исе, Огъул олып, Алланынъ Эвинде башлыкъ эте. Онынъ Эви исе – бизмиз. Лякин бизге ишанчымызны ве биз макътангъан умютимизни сонъунадже къатты тутмакъ керек.
Шунынъ ичюн, имандан къайтмамакъ ичюн, биз эшиткен шейлеримизге чокъ дикъкъат олмакъ керекмиз.
Биз Месихнинъ аркъадашлары олдыкъ ве, эгер баштаки ишанчымызны сонъунадже сакъласакъ, ойле де къалырмыз.
Алла бизлерни къуртарды ве азиз даветнен чагъырды. Буны биз ишлеримизнен къазанмадыкъ. Аксине, Алла буны Озь истегинен, къадимий вакъытлардан эвель Иса Месихте бизге берильген Озь эйилигинен япты.
эгер сиз иманынъызда къатты ве темелли олсанъыз ве Къуванчлы Хабердеки умюттен юзь чевирмесенъиз. Бу Къуванчлы Хаберни сиз эшиттинъиз; о, коклер астындаки яратылгъан эр бир шейге бильдирильди. Мен, Павел, онынъ хызметчиси олдым.
Алла сизни Озь эйилигинен, иман ярдымынен къуртарды. Бу – сизинъ япкъанынъыз дегиль, Алланынъ бахшышыдыр.
Гъайып олаяткъанлар ичюн хач акъкъындаки хабер акъылсызлыкътыр. Амма къуртулышны алаяткъан бизге бу хабер – Алланынъ къудретидир.
Джансыз беден олю олгъаны киби, хайырлы ишлерсиз иман да олюдир.
Агъа-къардашларым, эгер бир адам иманы акъкъында айтса, амма хайырлы ишлер япмаса, бунынъ не файдасы бар? Бойле иман оны къуртарып олурмы?
Биз инангъан умютимизни йыкъылмайып къатты тутайыкъ, чюнки сёз берген Алла ишанчлыдыр.
Ташлар арасында олгъанлар – сёзни эшитип къуванчнен къабул эткен адамлар. Лякин олар тамыр атмагъанлары ичюн, бир вакъыткъа къадар инаналар, сынав куньлеринде исе ёлундан къайталар.
Бойле де иман: эгер иман эткен адам хайырлы ишлерни япмаса, онынъ иманы озю олюдир.
Коклерден Аллагъа кечип кеткен Иса, Алланынъ Огълу, бизим буюк баш руханийимиз олгъаны ичюн, иманымызны къатты тутайыкъ.
Шунынъ ичюн, агъа-къардашлар, къатты турунъыз ве я агъыздан, я мектюпнен бизден алгъан огретювлерни тутунъыз.
Сизлер о къадар чокъ бошуна къыйналдынъызмы? Шу бошуна олмакъ мумкюнми?
Алланынъ ишдешлери олып, сизге Онынъ эйилигини бошуна къабул этмемеге ялварамыз.
Мен Къуванчлы Хаберден утанмайым. О – Алланынъ къудретидир, онынъ ярдымынен эписи инангъанлар: биринджиден еудийлер, сонъ башкъа халкълар, – къуртулышны тапалар.
Огютни яхшы тут, оны йиберме, сакъла оны, о – сенинъ яшайышынъ.
Огълум, огреткенлеримни унутма, эмирлеримни юрегинъде сакъла.
Базы адамлар къуртулышкъа, башкъалары олюмге кетелер, биз исе оларнынъ арасында Месихнинъ Аллагъа бахшышы оларакъ кетирильген хош къокъусы оламыз.
Сонъ эгер Месих тирильмеген олса, бизим хаберимиз боштыр, сизинъ иманынъыз да бошуна.
Алланынъ истегине коре, дюнья озь акъылынен Оны анълап оламады, ве шунынъ ичюн Алла имангъа кельген адамларны «акъылсыз» хабер ярдымынен къуртармагъа къарар этти.
Эм Алланынъ мераметини, эм де сертлигини акъылынъда тут. Йыкъылгъанларгъа О, серт бакъа, санъа исе мераметини косьтере. Лякин эгер Онынъ мераметинде булунмасанъ, сен де кесилип ташланырсынъ.
Симоннынъ озю де инанып, сувгъа батырылып чыкъты. О, Филип косьтерген бельгилерини ве къудретнен япкъан аджайип шейлерини корьген сайын шашып, Филипнинъ янындан кетмей эди.
ве Аллагъа шукюр эте эдилер. Оларны бутюн халкъ севе эди. Алла кунь сайын иманлылар сырасына къуртарылгъанларны къоша эди.
Акъикъатны сатын ал да, икметни, огютни, акъылны сатма.
Сизлер мени эр вакъыт хатырлагъанынъыз ичюн ве мен берген огретювимни туткъанынъыз ичюн сизлерни макътайым.