22 சகரியங் ஹொறெயெ பொப்பதாப்பங்ங, ஆக்களகூடெ கூட்டகூடத்தெ பற்றாதெ கையாளெ காட்டிகூட்டிண்டித்தாங்; அம்மங்ங அவங் அம்பலதாளெ தெய்வ ஏனிங்ஙி ஒந்து காழ்ச்செத காட்டிக்கு, அது கண்டிப்பாங் ஹளி ஆக்க மனசிலுமாடிரு.
சகரியனகூடெ மைத்திக ஏன ஹெசறு பீப்பத்தெ ஹளி கையாளெ காட்டி, கேட்டுரு.
அவங்ங மருபடி கிட்டதாப்பங்ங, பவுலு படிக்கெட்டாமேலெ நிந்தட்டு, ஜனங்ஙளா நோடி கைகாட்டி அடங்ஙிப்பத்தெ ஹளிதாங்; ஜனங்ஙளு அடங்ஙி இப்பதாப்பங்ங, பவுலு எபிரெய பாஷெயாளெ கூட்டகூடத்தெ தொடங்ஙிதாங்.
அம்மங்ங செல யூத மூப்பம்மாரு, அலெக்சாண்டுரு ஹளாவன ஆக்களகூடெ கூட்டகூடத்தெபேக்காயி, ஜனங்ஙளா முந்தாக தள்ளி நிருத்திரு; அவங் ஆக்களபக்க கைகாட்டி, அடங்ஙி இப்பத்தெ ஹளிட்டு, ஆக்கள சமாதானபடுசத்தெ நோடிதாங்.
அவங் ஆக்களகூடெ, கையி காட்டி, “ஒச்செ காட்டுவாடா” ஹளி ஹளிட்டு, எஜமானு தன்ன ஹிடிபுடிசிது எந்த்தெ ஹளிட்டுள்ளா காரெ ஒக்க ஆக்களகூடெ பிவறாயி ஹளிதாங்; எந்தட்டு, ஈ சங்ஙதி யாக்கோபிகும், ஏசின நம்பா மற்றுள்ளா கூட்டுக்காறாகூடெயும் ஹளத்தெ ஹளிட்டு, பேறெ ஒந்து சலாக ஹோதாங்.
சீமோன்பேதுரு அவனகூடெ, “ஏசு ஏறனபற்றி ஹளுது? ஹளி கேட்டுநோடு” ஹளி கையாளெ காட்டிதாங்.
தெய்வதூதங் அவனகூடெ கூட்டகூடிண்டிப்பங்ங ஹொறெயெ இத்தா ஆள்க்காரு ஒக்க, ஏனாயிக்கு! சகரியங் ஹொறெயெ பொப்பத்தெ ஈமாரி நேர? ஹளி ஆச்சரியபட்டு காத்து நிந்தித்துரு.
ஹிந்தீடு சகரியங் அம்பலதாளெ கெலசகால ஒக்க தீதுகளிட்டு தன்ன ஊரிக ஹோதாங்.