7 பலக்கையாளெ அவன ஹிடுத்து போசிபுட்டாங்; ஆகளே அவன காலும், முட்டும் ஒக்க சுகஆயி, பெலஆத்து.
ஏசு அரியெ ஹோயி, அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; ஆகளே அவள பனி மாறித்து; அவ எத்து ஆக்காக தீனிமாடி கொட்டா.
அம்மங்ங பேதுரு அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; எந்தட்டு ஏசின நம்பா எல்லாரினும், விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரினும் ஊதட்டு, அவள ஜீவோடெ கொண்டு ஹோயி ஆக்கள முந்தாக நிருத்திதாங்.
எந்நங்ங ஏசு, அவனகையி ஹிடுத்து ஏள்சங்ங, அவங் பெட்டெந்நு எத்தாங்.
எந்தட்டு, ஆ மைத்தித கையி ஹிடுத்து, “தலித்தகூமி” ஹளி ஹளிதாங்; அந்த்தெ ஹளிங்ங “ஹெண்ணுமைத்தி ஏளு” ஹளி அர்த்த.
அவளமேலெ தன்ன கையிபீப்பதாப்பங்ங, ஆகளே அவ நேரெ நிந்தட்டு தெய்வாக நண்ணி ஹளிதா.
அம்மங்ங பேதுரு அவனகூடெ, “ஹொன்னு, பெள்ளி ஒந்தும் நன்னகையி இல்லெ; நன்னகையி உள்ளுதன நினங்ங தரக்கெ; நசரெத்து ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹெசறாளெ நீ எத்து நெடெ” ஹளி ஹளிட்டு,
அவங் ஆகளே எத்து, சாடி நெடெவத்தெகூடிதாங். அவங் துள்ளி சாடி, தெய்வத வாழ்த்திண்டு ஆக்களகூடெ அம்பலத ஒளெயெ ஹோதாங்.
குண்ட்டனாயித்தா இவங்ங, நங்க உபகார கீதுதனபற்றி, அவங்ங எந்த்தெ சுக ஆத்து ஹளி இந்து நிங்க நங்களகூடெ விசாரணெ கீது கேட்டங்ங,
“ஈக்கள ஏன கீவுது? எருசலேமாளெ உள்ளா எல்லா ஜனங்ஙளும் அறிவா ஹாற விஷேஷமாயிற்றெ ஒந்து அல்புத ஈக்க கீதுதீரெ; அதன நங்க இல்லெ ஹளி ஹளத்தெகும் பற்ற.