11 அந்த்தெ எல்லா பிரார்த்தனெ மெனேகும் ஹோயி, பல தவணெ ஆக்கள சிட்ச்சிசிதிங்; ஏசிக விரோதமாயிற்றெ தூஷண ஹளத்தெ ஹளி நிர்பந்திசிதிங்; அந்த்தெ ஆக்களமேலெ கலிஹத்திட்டு, பல சலாகும் ஹோயி, ஆக்கள உபதருசிதிங்.
அதங்ங நா, ‘எஜமானனே! நின்னமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து, நின்ன கும்முடாக்கள ஒக்க, பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ ஹிடுத்து ஹுயிது, ஜெயிலாளெ ஹைக்கிதிங்.
அம்மங்ங அல்லி இப்பா யூதம்மாரு, ஜனக்கூட்டத கண்டு அசுயபட்டு, பவுலு கூட்டகூடிதா வாக்கிக எதிராயிற்றெ தூஷணவாக்கு ஹளிரு.
மனுஷம்மாரா குறிச்சு ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங செல ஆள்க்காரு நிங்கள ஹிடுத்து யூதம்மாரா சங்காக ஏல்சிகொடுரு; ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனெயாளெபீத்து நிங்கள சாட்டெவாறாளெ ஹுயிவுரு.
தொட்டபூஜாரிமாரும், யூத சங்கக்காரு எல்லாரும் இதங்ங சாட்ச்சி ஆப்புது; நா ஈக்கள கையிந்த கத்து பொடிசிண்டு, தமஸ்கு பட்டணதாளெ இப்பா யூத மூப்பம்மாராகையி கொட்டட்டு, ஏசின நம்பா ஆள்க்காறா ஹிடுத்துகெட்டி, எருசலேமிக கொண்டு ஹோயி சிட்ச்சிசத்தெபேக்காயி அல்லிக ஹோதிங்.
சவுலு ஹளாவாங், எஜமானனாயிப்பா ஏசின சிஷ்யம்மாரிக எதிராயிற்றெ நிந்து, ஆக்கள அனிசி கொலெ கீவத்தெபேக்காயி, தொட்டபூஜாரிப்படெ ஹோயிட்டு,
எந்த்தெ ஹளிங்ங, பொளிச்சப்பாடியாயிப்பா ஈ பிலேயாமு புத்தி இல்லாதெ கீவத்தெ ஹோதா காரெ தெற்றாப்புது ஹளிட்டுள்ளுதன தெய்வ அவங் ஹத்திகுளுதண்டு ஹோதா களுதேதபுடுசு கூட்டகூடி, அவன புத்திகெட்ட காரெத தடுத்துத்து.
எந்நங்ங தெய்வத சொந்த மக்களாயிப்பா பாவப்பட்டாக்கள, ஈ ஹணகாறாப்புது நிசாரமாடுது.
அதங்ங ஆக்க எதிர்த்துநிந்து தூஷண ஹளத்தாப்பங்ங, பவுலு தன்ன தோர்த்தின ஆக்கள முந்தாக கொடதட்டு, “நா நிங்காக தெய்வத வஜன ஹளிதந்து ஹடதெ; அதுகொண்டு, நிங்கள நாசாக இனி நிங்கதென்னெ உத்தரவாதி; நா அதங்ங பொறுப்பல்ல; இனி நா அன்னிய ஜாதிக்காறப்படெ ஹோதீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங இதொக்க பொப்புதனமுச்செ, நிங்க நன்ன நம்பா ஹேதினாளெ, நிங்கள ஹிடுத்து பிரார்த்தனெ மெனேக கொண்டுஹோப்புரு; ஜெயிலாளெ ஹவுக்குரு; ராஜாக்கமாராப்படெ கொண்டு ஹோயி நிருத்துரு; கவர்னறப்படெயும் கொண்டு ஹோயி நிருத்தி விசாரணெ கீவுரு.
அம்மங்ங ஆப்புது அவங், நன்ன அப்பன ஊரின ஏசோ கெலசகாரு ஹொட்டெதும்ப திந்து, குடுத்து திருப்தியாயிற்றெ இத்தீரெ, எந்நங்ங நா இல்லி ஒந்து நேரகூடி திம்பத்தெ இல்லாதெ ஹட்டிணி இத்து சத்தீனெ ஹளி சிந்திசி நோடிது.
அம்மங்ங ஏசினமேலெ குற்ற கண்டுஹிடிப்பத்தெ பந்தாக்க கலிஹத்திட்டு, “இவன ஏன கீவுது” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ ஆலோசிண்டித்துரு.
நிங்க ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, செல ஆள்க்காரு நிங்கள ஹிடுத்து யூதம்மாரா சங்காக ஏல்சிகொடுரு; ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனெயாளெபீத்து நிங்கள ஹுயிவுரு; நன்ன நம்பா ஹேதினாளெ நிங்கள கவர்னறா முந்தாகும், ராஜாவின முந்தாகும், சாட்ச்சியாயிற்றெ நிருத்துரு.
நா நிங்களகூடெ நேராயிற்றெ ஹளுதாப்புது, ஒயித்தாயி கேட்டணிவா, ஜனங்ஙளு கீவா எல்லா குற்றாகும், ஆக்க தெய்வாக விரோதமாயிற்றெ ஹளா எல்லா வாக்கிகும் மாப்பு கிட்டுகு.