E iglesia di Antiokia a tuma despedida di nan; nan a pasa Fenisia i Samaria, kaminda nan tabata konta na plaka chikí kon e no hudiunan a kombertí. Tur e rumannan a bira mashá kontentu ku e notisia.
M'a tende bon kla, kon e hendenan di Efraim tabata grita i lamentá: “Bo a suta nos, SEÑOR, pasobra nos tabata manera un toro yòn i brabu, pero al fin i al kabo Bo a mansa nos. Trese nos bèk serka Bo, e ora ei di bèrdat nos lo bolbe bira kara pa Bo, pasobra Abo ta SEÑOR, nos Dios.
Hasi kurason di e pueblo akí duru, tapa nan orea, plak nan wowo sera, pa nan wowo no mira, nan orea no tende, ni nan mente no komprondé, pa nan no kombertí ni kura.’
kantidat di pueblo lo marcha yega i bisa: ‘Ban subi seru di SEÑOR, ban kas di Dios di Yakob: t'E lo siña nos kon anda i nos lo sigui e kaminda ku SEÑOR ta mustra.’ Pasobra instrukshon di SEÑOR lo sali fo'i Sion, su palabra fo'i Herusalèm.
P'esei SEÑOR a rechasá henter e desendensia di Israel. El a humiliá nan i a entregá nan den man di pueblonan ku a sakia nan. Por último SEÑOR a kore ku nan for di su presensia.
te ora ku SEÑOR a rechasá Israel, manera El a anunsiá kada be di nobo pa boka di su sirbidónan, e profetanan. E israelitanan mester a bandoná nan pais i bai biba den eksilio na Asiria, kaminda nan ta biba te dia djawe.