4 Si mi sklama na SEÑOR ku bos altu, E ta skucha mi fo'i su seru sagrado.
M'a akudí na SEÑOR: El a skucha mi, El a libra mi di tur mi temornan.
Ora e yama Mi lo Mi kontest'é, den problema Mi ta huntu kuné, lo Mi libr'é i kolm'é ku honor.
Promé ku nan yama, Mi ta rospondé nan, palabra n' kaba di sali fo'i nan boka ku ya M'a skucha nan.
Mira, tabatin un hende pober, el a grita i SEÑOR a skuch'é. El a libr'é for di tur su problemanan.
Tin hende serka boso ta sufri? Lag'é resa! Tin hende ta kontentu? Lag'é kanta alabá Dios!
Pidi i boso lo risibí; buska i boso lo haña; bati i porta lo habri pa boso.
Manda mi bo lus i bo bèrdat, ta nan lo guia mi hiba mi na bo seru santu, na bo lugá di biba.
‘T'Ami a nombra mi rei riba Sion, mi seru sagrado.’
Ora m'a yama Bo Bo a skucha, B'a duna mi ánimo i forsa.
Alsa SEÑOR nos Dios, kai abou dilanti di su seru santu: ‘Santu ta SEÑOR, nos Dios!’
Si e ora ei bo yama Mi den apuro, lo Mi libra bo i abo lo honra Mi.’
Despues SEÑOR a papia ku Abram den un vishon: ‘No tene miedu, Abram, pasobra Mi ta protegé bo. Bo rekompensa lo ta mashá grandi.’
Gloria na SEÑOR! Ora mi a yam'É, El a libra mi for di man di enemigu.
Asina mi por mira abou riba mi rivalnan tur rònt i ku gritu di alegria ofresé sakrifisionan n'E den su tèmpel, lo mi toka i kanta pa SEÑOR.
SEÑOR ta mi forsa, mi eskudo: mi kurason tin fe den djE. Anto mi a haña yudansa, mi kurason ta hubilá i mi ta gradisiÉ den mi kantika.
Mi pueblo, konfia semper den djE, deshogá bo kurason serka djE. Ta Dios, t'E ta nos refugio.
O SEÑOR di universo, felis ta esun ku ta konfia den Bo!
Bo a yega di papia, den vishon ku bo fiel sirbidó i bis'é: ‘Mi a duna mi yudansa na un héroe, Mi a alsa un hóben for di pueblo.
Bo ta mi refugio, mi eskudo, mi tin fe den bo palabra.
E ta garantisá éksito duradero pa hende hustu i ta un eskudo pa hende rekto.
Bo a tende ora mi a grita: ‘No sera bo orea! Skucha mi lamento i gritu di ousilio!’