1 SEÑOR, no lubidá riba David, riba tur molèster k'el a pasa,
Kuantu be kaba fo'i mi hubentut nan a hinka mi den pèrtá, — laga Israel papia awor —
Den mi ansha mi a sklama na SEÑOR i El a rospondé mi.
Kòrda, o SEÑOR, loke a pasa nos. Wak kon nan ta brongosá nos!
Ora mi kòrda mi mizeria i abandono, ta manera ta aw'i sentebibu mi ta bebe.
SEÑOR, mi kurason no ta sobèrbè ni mi bista no ta arogante; mi n' ta kore tras di kosnan muchu grandi ni mi no ta gara muchu altu.
Fo'i den abismo, SEÑOR, mi ta yama Bo,
Felis t'esun ku ta honra SEÑOR, ku ta sigui su kaminda.
Si n' ta SEÑOR ta traha e kas, trahadónan ta traha pòrnada. Si n' ta SEÑOR ta warda siudat, guardia ta warda enbano.
Dia SEÑOR a laga pueblo di Sion bolbe kas fo'i destiero, a parse un soño.
Esnan ku ta konta ku SEÑOR ta manera Seru di Sion: nunka nan no ta tambaliá, nan ta firme sintá pa semper.
Si SEÑOR no a keda na nos banda, asina Israel por bisa,
Mi tin mi bista alsá na Bo, ku ta biba den shelu.
Ki alegria, ora nan a bisa mi: ‘Ban kas di SEÑOR!’
Mi ta alsa mi bista na serunan: di unda mi yudansa lo bini?
El a tende nan kehamentu. El a kòrda riba e aliansa ku El a sera ku Abraham, Isak i Yakob.
Dios no a lubidá riba Noe ku tur e bestianan di kria i bestianan di mondi ku tabata huntu kuné den arka. El a laga bientu supla riba tera di moda ku e awa a kuminsá baha.
Mira mi tormento, mi apuro, i kita tur mi pikánan fo'i mi.