174 Mi t'anhelá bo salbashon, o SEÑOR, bo lei ta mi enkanto.
Mi tin mi plaser den bo preseptonan, lo mi no lubidá bo palabra.
Mi ta gosa bo palabra mes tantu ku ora haña un tesoro.
Bo huisionan — pa semper mi tesoro — ta alegrá mi kurason.
Goso profundo mi tin den bo mandatonan ku mi ta stima tantu.
ma ku tin smak den lei di SEÑOR, ta meditá su lei di dia i anochi.
Mi ta haña mi ranká na dos banda: mi tin deseo di bandoná e mundu akí i di ta huntu ku Kristu, loke lo ta hopi mas mihó.
Spera enbano ta pone kurason sufri, deseo kumplí ta bida largu.
Mi t'anhelá bo salbashon ansiosamente, den bo palabra mi ta spera.
Si bo ternura alkansá mi, mi ta biba, ya ku bo lei ta mi plaser.
Bo huisionan, nan ta mi delisia, nan ta mi konsehero.
N' ta asina mi famia ta pará serka Dios? E no a sera un aliansa ku mi ku lo dura pa semper, ku reglanan detayá i sigur? No ta E a laga mi viktoria, tur mi deseonan spreit manera yerba?
O SEÑOR Dios, mi ta spera bo salbashon!
O, damitanan di Herusalèm, mi ke supliká boso ku insistensia: si boso haña mi amor, boso sa kiko boso mester bis'é? Bis'é ku mi ta muriendo di amor!
SEÑOR, laga mi sinti bo bondat, bo salbashon primintí.