E imágennan akí parse spantapara den plantashon di kònkòmber: nan no por papia niun pia di palabra, mester karga nan rònt, pasobra nan no por kana nan mes. No tene miedu di nan, pasobra nan no por hasi nada, ni malu ni bon.’
Pakiko un ídolo, ku man di hende a traha di palu o metal, ta sirbi? Mentira so e ta pone hende papia! Di kon hende ta konfia riba e diosnan sin abla ei, obra di su mes man?
Boso ta mira i tende kiko e Pablo ei ta hasi. E ta bisa ku e diosnan trahá pa man di hende no ta dios, anto el a logra konvensé i desviá hopi hende, no solamente aki na Éfese, pero kasi den henter provinsia di Asia.
Un dia rei Nebukadnèsar a ordená pa traha un estatua di oro ku un altura di trinta meter i un hanchura di tres meter i a laga pon'é den sabana di Dura, den provinsia Babilonia.
Despues di a pensa e asuntu bon, el a traha dos toro yòn di oro i a bisa e pueblo: ‘Pakiko boso ta molestiá bai Herusalèm? Israel, ata bo diosnan aki, ku a saka boso for di Egipto.’
Mi a bisa: ‘O SEÑOR, mi forsa, mi fortalesa, mi refugio den tempu di peliger. For di ekstremonan di mundu pueblonan lo bini serka Bo i bisa: “E diosnan di nos antepasadonan no ta nada mas ku engaño, airu nan ta, niun no por yuda ku nada.
Pueblonan ku a skapa ruina, reuní i aparesé den korte di hustisia! Boso no tin sintí: boso ta kana rònt ku imágennan di palu i ta resa na diosnan ku no por liberá.