15 Ǹyɛɛ m̀ai, “Í gɔ́lɔŋ a gɛ́ɛ maa-nɛ̃ɛi kɛ̀ gâloŋ-laai é kɛ́ a ḿbɔɔ, ǹyaŋ Eezuɛ-ƃela kélee dí kɛ̀ gâai a gɛ́ɛ ŋa pâi lɛɛ̂i gâloŋ-laai mɛi. É máŋ kɛ́ tí, gâloŋ-laai a tínaŋ à lɛɛ ǹêɣe yêei, kpɛ́ni fêi, è kɛ̀ a bɔ́ɔ é kúla Yâwɛɛ yêei.
Mąąhɔlɔɓo, háákələi ŋɛ̨i, aa li Ein-Rogɛlə ɲá nwun gulɔi, aa nįŋɛ̨ hilɛɠaa da nįŋɛ̨ gbɔnŋąą ə mą kɛ ɓɛlaa kpulu kɛnɛ̨ kulɔ laa a haláá; ɛlɛɛ, aa tɔɔmun nonnii kəlee təli, aa bɛlɛ gɔ́laɠa nwun nąmu ɓa, da ɉaláá laa həli mun Abiatarə. Da diɛni di kaa laa, diɛ di laa mįi, diɛ di kpələ, diɛ kɛ mą: ‹Tɔɔmun Adoniasə yíi ə kwɛa, kɛi a mo tii Yálá ə kɛ!›
Husai yɛ Absalɔn ɓa: «Hvo tii, nui Yai-Laa a gɛ a niiɓa mun, da nu kpului kpɔ ŋɛ̨i, ə lɛɛ, Israɛlə nuą kəlee, mąą nu ɓə gáá bɔ kwa yaa ku tɔɔ, gɛ́ lɛɛ bɔ.
Ɉaláá laa həli mun Sadɔkə, Yálá kwəi mɛ̨nį hukulɔ mun Natan, da Yehoyada lon Benayahu, ə mą kɛ, Kereti nuą, da Peleti nuą, di kulɔ, də li di Salomɔn tɛ tɔɔmun Davidə nwɔ hoohvaalən mɛ̨i, da diɛni di li Gihɔn.