19 Lelan niaa vanlaandua, la yaŋ nilan o diom Mɛlɛka-o, mì nila niaalan la tuei sɔɔn co ndu fulaa o sondo-on. La pɛɛku cuavaa niaa laandua caŋ biisio, la pɛɛkuan caŋ kalaa vellaa-velle aa:
La vanin kɔlan a nɛiyo nuwviaa a paale kalalen mɛ̀ɛ́-mɛ̀ɛ́ vanaa sumɛiya kɔa a nɛiyo nuwviaa o ɲumndan nin nuaa yɛ. Ɲɛ-ɲɛ niaa vanin tosaa, o biinunnin bila niaa o ba le. Lepalaa-lepala, à vanin niaa delɔɔ coo a niaa ɲɔɔn poondiaa o laba, vana-vana venin le niaa baŋaa le.
Paale len le hun tiiya pɛ, vannda diminin taloo a niaa o sondo, mà soli condii imɔnɛi aa: ‹Mbɔ̀ naa n cuu itambu! Yondola naalan a ɲɛm nan cuu naa hiɔlɔn. Yaamɔaa naa cii mun piɔvan. Le yɛɛ nda co yɛ naa mun hiɔlɔɔ o ba?›
Mí vannda deŋul nda aa: ‹La faŋan naa ikɛi! La nɔɔla bɔɔ. La faŋan naa ikɛi! La pilan naa le dɛ!› Telen nda co kon ɲaanɔn, mà va kɔlan ba-ba fee-o, vanaa-mangalaa-isɔɔa diminin aa: ‹Haa cel-lɛnin o naa lo le lɔ́ɔ́ levil te.›
Sɔɔn dɛnɛ palan tuŋ nda co hiyanndo dimio ni, kani lɛŋnden kpow le cuu itambu, cɛila-kolala-toandaala nilan la tambu o lepilɔɔ, mí kuula nilan la tambu o biɔŋɔɔ lepilɔɔ.
Mɛlɛka dimi aa: «Kiolun yiinde, mà viow, hel o pembon coo mà cɛɛŋun! Niaa vannda paalen nden hau, niaa tuulu ya kɔllo ni, i yeema lɛ niaa le, i kɛɛ niaa.