Dɛnɛ kɛndɔɔ co le vana kon, vana kela o silala vanaa kɔlvesɛiya coo loo, vana sim o nɛi vanaa lahakia coo loo, vana cel o kunda vanaa mamaa n'vannda tɛɛn too.
Te la yeŋ nilan o kanalanndo ho le, i caŋnin o vionnɔnndo nin le yonga niaa bɛndoo. Hɔlta nilan la tuisinin mɛmɛan taw-taw, kani a co kɔlan a kunda cɔlua Mɛlɛka-a o biyɔɔ nin.
I co o piaa cá a kɔltuw Mɛlɛka-o, i nɔla ndu mandanndo o kɔl te. «Cuiŋi ndu cuaambɔa co o nɛilan coo-a coo, a kundala cuaa felengia coo. Kani a kɔanin a nda kpow o biyɔɔ nin: caa piaandua a vanlaandua, vanaa yuuvɛiya a vanaa yuuva nin taw-va.
Mí mɛlɛkanɔ Hala-o cua sɔɛi, mó dimi aa: ‹Éé Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo! O co nihau vɔsilan belaŋɔmmɛw a co o kɔltuwvo nin a Yerusalɛm a á kobila co o tàndá Yuda-o nin-ndan. Mà lo kɛɔ le nda ɲííye tuinɔnndo háá lɔ́ɔ́ kuɛɛ nɛ?›