Kani piɔmaa tongoniŋaa niaa co piɛiyo-a co niaa mulullo a sɔɔn lacòòvan. Mandea co vannda vunduma lacòòvan dimullo, à co lɔma sɔlaama lacòòvan dimio, à co vannda ɲɔɔloo a kpaavɛi. Lelan vannda ha kɔɛnnun a laasianndo ni maa n'cɔlu, a co o mɔnɛi nin maa saa nɔ vana mandaa le-a.
Vanndacieea kpow a siŋnun diɔmnda, siɛmbulan la bii vanaa toosiaa n'piɔmnda a piɔmaa ndaa, kani còòlan fúú piɔmaa kan a co ni, a nɔ hoeyii yoomaa nda niŋ te.
La co cilinndon teengiaa, mì la va tuuliaalan toosiaa a mun le vannda còòlan dimullo. Piɔmndo suu le, o kpeŋan a ba ndɔ le, le yɛɛ mì la tiindan ndu? Ɔ́ɔ̀ kpeku piɔmndo solul vana-o?
Vana-vana co yiyan te, vana-vana nɔ kɔlkalu, te kon te sinapɛngu le dimio le aa: «I lom yɔmndo ho o tiŋ o yin te. I lom bulu nuu o dɛngulta yɔmndo ho coo, mí tuɛi vision, mí dia mun a yɔmnde he, mí tosa dɛnɛ nɔɔlɛiyo a yɔmii tɔ̀ɛi lo ya o ba-e, mí baŋ vulan yɔm ibungaa o labɛngunin.»
«Diɔmnda vanaa nia co lekɛ́ndɛi ni, a sina ya le, cuavaa kindu kɔl te-a nda co ni. Ɲɛ-pɔmbɔ bɛɛ a nɔ kɔlkalu le, le dɛnɛ vɔɔndo tosaa daama nda kendu kɔl ni, kɛ a sina dɛnɛ kɛndɔɔ tosaa le.»
A co yɔmndo dimullo aa: ‹Nɔm co fuɲa naa ni›, mà va powvo dimullo aa: ‹Nɔm velu naa ni.› A toɲa, a cii ya kɔɔ mulul, a co lɛ ya tofa le, kɛ te dɛnɛ palaa tol pɛ nda coo, a dimul-la aa: ‹Cɔn ma ciindiaa naa!›
A co piɔmaa nda sɛl a yɔmnde-a sɔɔn ɲuuniaa le mulio sɔlaa. Yɔmii nda sɛl-le co sɔɛi o nda lo ni. Hoeyii suunda soolaa n'piɔmnde hɔŋ nda coo, mì i faŋa nda o nɛi, mì i sɔɔndiaa nda. A laasian a suundaa má kɔa ya Hala ndaa levil.