Ɲɛ-ɲɛ co o viannan Hala o hɔl te. Ɲɛm o toosiaa-on kpow n co ndu o hɔl vakpa. O kei dɔ́ɔ́ pɛ hɔlten, o ce kpede. Nduyɛ, o ndu lo naa n dɔawnun kona ni.
Vɛ̀ɛ̀ vanndo nɔla vionnɔnndo nɛɛ yililia pum mì bumba ndu cɔu?» Sɔɛi fula Mɛlɛka o sondo-e co hee ni. «I co nɛɛ-nɛɛ fee, o halataala a o lɛŋnden coo, vɛ̀ɛ̀ la sina ken te?» Mɛlɛka ɲuna lende ni.
Kani Mɛlɛka co hɔlten keelaa o lɛŋnden kpow coo le vanaa kaola ndu a kɔlta ndalan kpow-va malaa. Maa diɔm n tosa dɛnndan o sɔɛi he nin ni. Lelan, kandɔɔ sisa háá le fɛɛn a fɛɛn nin, cɔwlan la cuunin nɔm coo le.»
A nɔ bɔɔ tuula bɛndulan, la n peelu a kpaaya bɛndoo lan pɛɛn! A nɔ hɔlten o kelala vanndacieea coo. Mɛɛ kela vana-vana co yɛ n bii vanndacieea ni, mɛɛ kɔmnde dɛnnda ndalan le co yɛ.
Nɛ̀ɛ̀aa pɛɛsa yɛ vallo ho o kandɔn tasoo? À bɛnda ma dɔwnun ɲaale le yoole tuvaalen cɔu Sorobabɛl o ba, a le ndu cɔu pow lebollo handɔɔ. Hɔlta ŋɔmmɛwlan yɛ, hɔlta Mɛlɛka lan ni. Hɔlta lan la co balɔɔ o lɛŋnden kpow coo ni.›