Mɛɛ ya heelu hɔlla le tofaa, mí ca vanlaandua hunɔɔ o hoeiye nin nda ŋiɔn. Hoeiye va hɔŋndo o kumbannda ndalan bɛngu, kumbannda ndala lan, velanndo lan pila a kumbannda yovaa yɔɔyaa. Má heelu kambɛi kon coocoo, halataala a lɛŋnden tɛɛn.
Mó mulul-la aa: ‹O lɛŋnde Sinear len nin nda co kɔlan a ndu ni, le ndu Cɛi-Diandaa tengullo lon. Te cɛi kon cuu pɛ tangul, a kɛsi niko kambɛi kalaa lon o fonda ndɔɔ.›»
Mí ɲuna mɛlɛkanɔ va suukanndo a ya-o aa: ‹Kɔlɔ yɛɛ nɛ leelan ndan la co yɛ?› Mó mulul la aa: ‹Leelan ndan la co tɔɔmasele vanaa-mangalaa-isɔaa kpaayaa puusiaa tàndá Yuda-o, lɛŋnde Israɛl-ten a Yerusalɛm, mí vannda saŋnun-nda-o ni.›